Człowiek pozostaje młody, dopóki jeszcze potrafi się uczyć, przyjmować nowe przyzwyczajenia i znosić sprzeciw.
„Człowiek pozostaje młody, dopóki jeszcze potrafi się uczyć, przyjmować nowe przyzwyczajenia i znosić sprzeciw.”
Ten cytat, autorstwa Marie von Ebner-Eschenbach, oferuje głęboką perspektywę na pojęcie młodości, wykraczającą poza biologiczny wiek. Z psychologicznego punktu widzenia, młodość jawi się tutaj nie jako stan fizyczny, lecz jako dynamiczny proces adaptacji i wzrostu. Kluczem jest tu elastyczność poznawcza i emocjonalna, zdolność do ciągłej rekonfiguracji schematów myślowych i behawioralnych.
Pierwszy element – „potrafi się uczyć” – wskazuje na gotowość do przyswajania nowych informacji i umiejętności. W ujęciu psychologii poznawczej, jest to manifestacja aktywności neuronalnej i plastyczności mózgu. Osoba, która przestaje się uczyć, zamyka się na stymulację intelektualną, co prowadzi do stagnacji i spowolnienia procesów poznawczych. To właśnie ta ciekawość i otwartość na wiedzę napędza rozwój i utrzymuje umysł w „młodym” stanie.
Ranisz siebie, bo chronisz
wewnętrzne dziecko?
To ta odrzucona część Ciebie, która wciąż czeka na poczucie bezpieczeństwa, uznanie i miłość. I tylko Ty możesz ją nimi obdarzyć🤍
Czy wiesz, że relacje z matką są kanwą
dla wszystkich innych relacji, jakie nawiązujesz w życiu?
Poznaj mechanizmy, które kształtują Cię od dzieciństwa.
Odzyskaj władzę nad sobą i stwórz przestrzeń dla nowych relacji – z matką, córką, światem i samą sobą 🤍
W świecie, który każe Ci być kimś, odważ się być sobą.
Radykalna samoakceptacja to zaproszenie do wewnętrznej wolności.
Zobacz, czym jest i jak wiele może Ci dać!
Drugi aspekt – „przyjmować nowe przyzwyczajenia” – odnosi się do zdolności do zmiany i adaptacji behawioralnej. Nasze przyzwyczajenia kształtują nasze życie, a kurczowe trzymanie się utartych schematów, nawet tych niewspierających, jest cechą starości psychicznej. Młodość manifestuje się w odwadze do eksperymentowania, do opuszczania strefy komfortu i do budowania nowych, bardziej efektywnych nawyków. W psychologii rozwoju, ta zdolność do samoregulacji i modyfikacji zachowań jest kluczowa dla utrzymania dobrostanu i poczucia sprawczości.
Ostatni element – „znosić sprzeciw” – dotyczy odporności psychicznej i zdolności do radzenia sobie z przeciwnościami losu. Życie nieustannie stawia przed nami wyzwania i konfrontacje. Osoba „młoda” psychicznie nie unika trudności, lecz mierzy się z nimi, ucząc się na błędach i wyciągając wnioski. To właśnie odporność (resilience) pozwala na przekraczanie własnych ograniczeń i rozwijanie się poprzez konfrontację ze stresem. Unikanie sprzeciwu, lęk przed porażką, jest z kolei cechą psychologicznej starości, ograniczając możliwości wzrostu i adaptacji. Wartość psychologiczna tego cytatu leży w uświadomieniu, że młodość to nie kalendarz, lecz wewnętrzna dyspozycja do ciągłej transformacji i wzrostu w obliczu życia.