Człowiekowi do życia potrzebne są: powietrze, woda, żywność i przyjaźń.
Człowiekowi do pełnego życia niezbędne są podstawowe potrzeby fizjologiczne i przyjaźń, kluczowa dla psychicznego dobrostanu i poczucia sensu.
Aksjomat bytu i poczucie sensu: filar przyjaźni
Cytat Andrzeja Majewskiego, choć z pozoru prosty, dotyka fundamentalnych aspektów ludzkiej egzystencji, przeplatając biologię z psychologią w sposób, który otwiera drzwi do głębokiej introspekcji. Analizując go z perspektywy psychologicznej, możemy dostrzec, że Majewski nie tylko wymienia podstawowe potrzeby fizjologiczne, ale w ostatnim elemencie listy – „przyjaźni” – dodaje czynnik, który transcendentuje fizyczne przetrwanie, wprowadzając nas w sferę psychicznego dobrostanu i poczucia sensu.
Powietrze, woda i żywność to niezbędne warunki przetrwania biologicznego. Bez nich organizm ludzki przestaje funkcjonować. Są to zatem filary naszej biologicznej bazy, bezdyskusyjne i uniwersalne. Ich obecność jest fundamentalna dla utrzymania homeostazy, a ich brak skutkuje natychmiastowym zagrożeniem życia. Z psychologicznego punktu widzenia, zaspokojenie tych potrzeb to podstawa poczucia bezpieczeństwa na najbardziej pierwotnym poziomie.
Odzyskaj wewnętrzny spokój i pewność siebie.
Zbuduj trwałe poczucie własnej wartości.
Ranisz siebie, bo chronisz
wewnętrzne dziecko?
To ta odrzucona część Ciebie, która wciąż czeka na poczucie bezpieczeństwa, uznanie i miłość. I tylko Ty możesz ją nimi obdarzyć🤍
Czy wiesz, że relacje z matką są kanwą
dla wszystkich innych relacji, jakie nawiązujesz w życiu?
Poznaj mechanizmy, które kształtują Cię od dzieciństwa.
Odzyskaj władzę nad sobą i stwórz przestrzeń dla nowych relacji – z matką, córką, światem i samą sobą 🤍
W świecie, który każe Ci być kimś, odważ się być sobą.
Radykalna samoakceptacja to zaproszenie do wewnętrznej wolności.
Zobacz, czym jest i jak wiele może Ci dać!
Wprowadzenie „przyjaźni” do tego triady jest jednak gestem o znacznie głębszym znaczeniu. Przyjaźń nie jest fizjologiczną koniecznością w tym samym sensie, co tlen czy woda, ale z perspektywy psychologii humanistycznej, egzystencjalnej czy psychologii społecznej, staje się niezbywalnym elementem ludzkiego funkcjonowania. Odwołuje się do potrzeby przynależności, uznania, wsparcia społecznego, a wreszcie – sensu. Carl Rogers czy Abraham Maslow podkreślali wagę relacji międzyludzkich dla samorealizacji i zdrowia psychicznego. Przyjaźń dostarcza poczucia bycia widzianym, rozumianym i akceptowanym, co jest kluczowe dla kształtowania tożsamości i poczucia własnej wartości.
Brak przyjaźni, izolacja społeczna, jest odczuwany przez człowieka jako cierpienie, które może prowadzić do poważnych zaburzeń psychicznych, takich jak depresja, lęk, czy poczucie pustki egzystencjalnej. W tym kontekście, przyjaźń staje się psychologicznym odpowiednikiem powietrza – bez niej „dusza” człowieka może po prostu się „udusić”. Jest to zatem nie tylko dodatek do życia, ale jego integralna część, która nadaje mu jakość, kierunek i znaczenie. Majewski w swoim aforyzmie podkreśla, że samo fizyczne przetrwanie to za mało; aby życie było pełne i miało sens (a więc aby człowiek faktycznie „żył”, a nie tylko „istniał”), potrzebuje również głębokich więzi międzyludzkich.