×

warsztaty online, które zmienią Twoje życie na lepsze
Zaloguj
0

Brak produktów w koszyku.

Cytat: Andrzej Niewinny Dobrowolski - Komu uda się raz powiedzieć…
Komu uda się raz powiedzieć coś, co warto powtórzyć, temu zdarza się powtarzać w kółko to, co starczyłoby powiedzieć tylko raz.
Andrzej Niewinny Dobrowolski

Ktoś, kto raz zabłyśnie, często powtarza te same myśli, tracąc ich oryginalność i autentyczność z powodu ego i nawyków.

Głębokie Zgłębianie Natury Powtórzeń i Komunikacji

Cytat Andrzeja Niewinnego Dobrowolskiego „Komu uda się raz powiedzieć coś, co warto powtórzyć, temu zdarza się powtarzać w kółko to, co starczyłoby powiedzieć tylko raz” jest głęboko osadzony w filozofii komunikacji, psychologii ego i procesach społecznych. Na pierwszym poziomie, odnosi się do fundamentalnej ludzkiej potrzeby bycia zrozumianym i docenionym. Kiedy ktoś wypowie myśl, która rezonuje z odbiorcami – jest trafna, mądra, zabawna lub w inny sposób wartościowa – naturalnie odczuwa satysfakcję i motywację do jej ponownego wyrażenia.

Z perspektywy psychologicznej, ten akt powtarzania jest często napędzany przez kilka czynników. Po pierwsze, wzmacnianie ego: sukces komunikacyjny, jakim jest wypowiedzenie czegoś „wartościowego do powtórzenia”, dostarcza pozytywnego sprzężenia zwrotnego. Powtórzenie tej samej myśli, nawet jeśli już raz została wyrażona, aktywuje te same mechanizmy nagrody. Powtarzamy nie tylko dla odbiorców, ale i dla siebie, by podtrzymać poczucie bycia inteligentnym, dowcipnym, czy posiadającym wgląd.

Po drugie, cytat dotyka problemu ekonomii poznawczej. Umysł ludzki, dążąc do efektywności, ma tendencję do czerpania z utartych schematów i sprawdzonych rozwiązań. Jeśli dana wypowiedź raz zadziałała, łatwiej jest ją powtórzyć, niż tworzyć nową, równie wartościową treść. To forma mentalnego skrótu, która oszczędza energię, ale jednocześnie może prowadzić do stagnacji i redukcji kreatywności w komunikacji.

Czy Twój związek Cię wspiera,
czy wyczerpuje?

Ranisz siebie, bo chronisz
wewnętrzne dziecko?

Filozoficznie, cytat stawia pytanie o autentyczność i głębię ludzkiego doświadczenia. Czy wartość słów jest stała, czy też zanika z każdym powtórzeniem? Początkowo „to, co warto powtórzyć” posiada świeżość i oryginalność. Jednak z czasem, wielokrotne powtarzanie, choć na początku ma wzmocnić przekaz, może go zbanalizować, sprowadzić do kliszy, a nawet odebrać mu pierwotną moc. Przestaje być wyrażeniem myśli, a staje się jedynie rekurencją. Stąd frustracja, którą odczuwamy, słysząc wciąż te same anegdoty czy bon moty od tej samej osoby.

W kontekście społecznym, zjawisko to może prowadzić do utrwalania ról komunikacyjnych. Osoba, która raz zaimponuje konkretnym spostrzeżeniem, może nieświadomie wpaść w pułapkę oczekiwań – zarówno własnych, jak i innych – że będzie wciąż dostarczać tego samego typu treści. Zamiast rozwijać się i eksplorować nowe idee, staje się „pionkiem” swojej własnej, dawnej mądrości. To również opowieść o tym, jak łatwo wpaść w rutynę, nawet w tak dynamicznej dziedzinie, jaką jest wymiana myśli i idei. Prawdziwa mądrość, sugeruje cytat, polega na ciągłym poszukiwaniu nowych sposobów wyrażania siebie, a nie na odgrzewaniu starych sukcesów. Inaczej mówiąc, istota mądrości leży w jej ewolucji, nie w jej repetycji.