
Na próżno usprawiedliwiamy się od wieków, zło nie tkwi w diable lecz tkwi w człowieku.
Zło tkwi w człowieku, zmuszając do introspekcji i odpowiedzialności za własne wybory.
Głęboka analiza cytatu Sebastiana Poskiera: „Na próżno usprawiedliwiamy się od wieków, zło nie tkwi w diable lecz tkwi w człowieku.”
Cytat Sebastiana Poskiera uderza w samo serce odwiecznej debaty na temat źródeł zła, rezonując z głębokimi prawdami zarówno filozoficznymi, jak i psychologicznymi. Jego siła tkwi w bezkompromisowym przeniesieniu odpowiedzialności za istnienie zła z czynnika zewnętrznego, jakim jest „diabeł” (symbolizujący siły nadnaturalne, pokusę, fatum), na wewnętrzną naturę człowieka. Jest to odrzucenie popularnego mechanizmu obronnego projekcji, który pozwala nam usprawiedliwiać własne wady i okrucieństwa, przypisując je siłom zewnętrznym, nad którymi rzekomo nie mamy kontroli.
Z perspektywy filozoficznej, cytat Poskiera koresponduje z egzystencjalistyczną myślą o wolności i odpowiedzialności. Koncepcja, że „zło tkwi w człowieku”, implikuje, że jesteśmy twórcami naszych wyborów, zarówno dobrych, jak i złych. Nie możemy uciec od tej odpowiedzialności, obarczając nią byt spoza nas. To przemyślenie zmusza nas do refleksji nad autonomią moralną i zdolnością do samostanowienia. Oznacza to również, że zło nie jest czymś nadprzyrodzonym, ale jest wynikiem naszej wolnej woli, naszych decyzji i intencji.
Psychologicznie, cytat ten ma ogromne znaczenie. Projekcja, o której wspomniałem, jest mechanizmem obronnym opisanym przez Zygmunta Freuda, gdzie jednostka przypisuje nieakceptowalne dla siebie uczucia, myśli lub motywy innym ludziom lub zewnętrznym siłom. Diabeł, jako symbol absolutnego zła, doskonale służył przez wieki jako obiekt projekcji ludzkich cieni i mrocznych popędów. Przyjęcie perspektywy Poskiera oznacza zerwanie z tym mechanizmem i konfrontację z własnymi niedoskonałościami – agresją, egoizmem, nienawiścią, które są integralną częścią ludzkiej psychiki.

Nie musisz już wybuchać ani udawać, że nic Cię nie rusza.
Zrozum, co naprawdę stoi za gniewem, lękiem czy frustracją i naucz się nimi zarządzać, zamiast pozwalać, by rządziły Tobą.

Ranisz siebie, bo chronisz
wewnętrzne dziecko?
To ta odrzucona część Ciebie, która wciąż czeka na poczucie bezpieczeństwa, uznanie i miłość. I tylko Ty możesz ją nimi obdarzyć🤍

W świecie, który każe Ci być kimś, odważ się być sobą.
Radykalna samoakceptacja to zaproszenie do wewnętrznej wolności.
Zobacz, czym jest i jak wiele może Ci dać!
Cytat ten zachęca do introspekcji i samorefleksji nad tymi aspektami naszej natury, które mogą prowadzić do negatywnych zachowań. Zmusza do zastanowienia się nad źródłami naszej destrukcyjności, nad wpływem wychowania, środowiska, traum i wewnętrznych konfliktów na kształtowanie naszej moralności. Zło, w świetle tego cytatu, staje się zatem zjawiskiem złożonym, osadzonym w ludzkiej psychice, wynikającym z naszych wyborów, interpretacji świata i sposobu radzenia sobie z wewnętrznymi napięciami.
Ostatecznie, przesłanie Poskiera jest zarówno wyzwalające, jak i obciążające. Wyzwalające, ponieważ oddaje nam kontrolę nad naszymi czynami i moralnością, sugerując, że mamy moc wyboru dobra. Obciążające, ponieważ nakłada na nas całkowitą odpowiedzialność za nasze wybory i ich konsekwencje, eliminując wygodną wymówkę zewnętrznej siły zła.