×

warsztaty online, które zmienią Twoje życie na lepsze
Zaloguj
0

Brak produktów w koszyku.

Cytat: Bernard Werber - Najlepsza kryjówka to ta, która…
Najlepsza kryjówka to ta, która najbardziej rzuca się w oczy, gdyż zawsze mamy tendencje do szukania daleko tego, co znajduje się tuż obok.
Bernard Werber

Szukamy daleko, gdyż oczywistość staje się niewidzialna dla naszej selektywnej uwagi, ukrywając się w pełnym świetle.

Głębokie Widzenie Niewidzialności: Paradoks Bliskości

Cytat Bernarda Werbera, iż „Najlepsza kryjówka to ta, która najbardziej rzuca się w oczy, gdyż zawsze mamy tendencje do szukania daleko tego, co znajduje się tuż obok” to mistrzowska maksyma, która przenika do samej istoty ludzkiej percepcji i poznania. Z perspektywy psychologii, ów paradoks ukazuje fundamentalne tendencje poznawcze i obronne, które kierują naszym rozumieniem świata i siebie samych.

Psychologiczne Podłoże Rozproszenia

W swojej istocie, cytat ten dotyka fenomenu zwanego „ślepotą na nieuwagę” (inattentional blindness) oraz „błędu atrybucji”. Nasza uwaga jest zasobem ograniczonym, a mózg, aby efektywnie przetwarzać ogrom informacji z otoczenia, selektywnie skupia się na tym, co uznaje za istotne lub nowe. To, co jest stale obecne, znajome lub jawne, często przestaje być aktywnie skanowane i analizowane. Staje się częścią tła, niezauważalnym elementem krajobrazu psychicznego. Poszukując „kryjówki”, czyli rozwiązania problemu, ukrytej prawdy czy pożądanej rzeczy, psychika człowieka ma tendencję do generowania skomplikowanych scenariuszy, wychodzenia poza schematy lub poszukiwania w obszarach, które wydają się bardziej złożone i odległe. To naturalna konsekwencja naszej ewolucyjnej skłonności do rozwiązywania problemów i poszukiwania nowości – mózg jest zaprogramowany na odnajdywanie zagrożeń i szans, a te często kryją się w nieoczywistych miejscach, z dala od rutyny.

Ranisz siebie, bo chronisz
wewnętrzne dziecko?

Czy wiesz, że relacje z matką są kanwą
dla wszystkich innych relacji, jakie nawiązujesz w życiu?

Kryjówka Jako Metafora Rzeczywistości

Na głębszym poziomie, „kryjówka” może symbolizować nie tylko fizyczne ukrycie, ale także prawdę, rozwiązanie, własne uczucia, czy nawet naszą autentyczną tożsamość. Często poszukujemy prawdy o sobie w skomplikowanych analizach, dalekich podróżach czy ezoterycznych naukach, podczas gdy leży ona w naszej świadomości, w prostych doświadczeniach codzienności, w najbliższych relacjach, czy w intuicyjnych odczuciach. Te „oczywiste” aspekty są tak głęboko w nas zintegrowane, tak integralne z naszym istnieniem, że stają się niewidzialne. Mechanizmy wyparcia i zaprzeczenia również odgrywają tu rolę, szczególnie gdy chodzi o niewygodne prawdy. Ukrycie w pełnym świetle może być nieświadomym sposobem na uniknięcie konfrontacji z czymś, co jest dla nas bolesne lub trudne do zaakceptowania. Jeśli coś jest zbyt blisko, zbyt dostępne, aby mogło zostać uznane za „ukryte”, psychika może to odrzucić, klasyfikując jako coś niewartego uwagi, a nawet nieistniejące w kontekście poszukiwań. To psychologiczna sztuczka, w której to, co najbardziej ekspozycyjne, staje się najlepszą tarczą ochronną.