×

warsztaty online, które zmienią Twoje życie na lepsze
Zaloguj
0

Brak produktów w koszyku.

Cytat: Bertrand Russell - Najsilniejszym pragnieniem człowieka jest dążenie…
Najsilniejszym pragnieniem człowieka jest dążenie do władzy i sławy.
Bertrand Russell

Ludzie pragną władzy dla kontroli i bezpieczeństwa, sławy dla uznania i pozostawienia śladu. To fundamentalne motywacje kształtujące nasze życie.

Głębokie rozumienie ludzkiej kondycji przez Russella

Cytat Bertranda Russella „Najsilniejszym pragnieniem człowieka jest dążenie do władzy i sławy” dotyka fundamentalnego aspektu ludzkiej motywacji, rzucając światło na złożoną zależność między jednostką a społeczeństwem. Z perspektywy psychologicznej, możemy interpretować to stwierdzenie jako odzwierciedlenie głęboko zakorzenionych potrzeb, które, choć nie zawsze świadome, kształtują nasze zachowania, aspiracje i interakcje. Russell, jako analityczny filozof, z pewnością dostrzegał, że te pragnienia nie są jedynie powierzchownymi zachciankami, lecz potężnymi siłami napędowymi.

Dążenie do kontroli i wpływu – psychologiczna perspektywa władzy

Władza, w ujęciu psychologicznym, to nie tylko dominacja nad innymi, ale przede wszystkim poczucie kontroli nad własnym życiem i otoczeniem. Jest to fundamentalna potrzeba, która bierze początek z wczesnego dzieciństwa, gdy dziecko buduje poczucie autonomii. Dążenie do władzy może przejawiać się w różnych formach: od zarządzania własną karierą, przez wpływ na decyzje w małej grupie społecznej, aż po zdobycie wpływów politycznych. Wpływa ono na poczucie własnej wartości, kompetencji i skuteczności. Z psychologicznego punktu widzenia, władza często jest utożsamiana z poczuciem bezpieczeństwa i redukcją niepewności. Kiedy czujemy, że mamy wpływ, jesteśmy mniej podatni na stres i lęk. Jednakże, jak to często bywa, nadmierne lub patologiczne dążenie do władzy może prowadzić do narcyzmu, manipulacji i destrukcyjnych zachowań.

Ranisz siebie, bo chronisz
wewnętrzne dziecko?

wróbelek

W świecie, który każe Ci być kimś, odważ się być sobą.

Sława jako odzwierciedlenie potrzeby uznania i przynależności

Sława natomiast, choć często postrzegana jako zewnętrzny artefakt, jest psychologicznym echem głębokiej potrzeby uznania, akceptacji i przynależności. Jako istoty społeczne, jesteśmy zaprogramowani na poszukiwanie miejsca w grupie i zdobywanie szacunku innych. Sława, w swojej esencji, jest wzmocnionym, często przeskalowanym, spełnieniem tej potrzeby. Dzięki niej jednostka może poczuć się ważna, doceniona i zapamiętana, co ma ogromny wpływ na samoocenę i tożsamość. Jest to również sposób na pozostawienie po sobie śladu, na symboliczne pokonanie przemijania, co jest jednym z fundamentalnych lęków egzystencjalnych. W erze mediów społecznościowych, gdzie „influencerzy” stają się ikonami, widać wyraźnie, jak wszechobecne jest to pragnienie, często przybierające formy obsesyjne i pozornie bezkrytyczne.

Motywacja i ewolucja

Z ewolucyjnego punktu widzenia, dążenie do władzy i sławy mogło być mechanizmem służącym przetrwaniu i reprodukcji. Jednostki o wyższym statusie i uznaniu mogły mieć łatwiejszy dostęp do zasobów i partnerów. W kontekście współczesnej psychologii, oba pragnienia można osadzić w hierarchii potrzeb Maslowa. Dążenie do władzy (kontroli) może być związane z potrzebami bezpieczeństwa i szacunku, natomiast sława (uznanie) silnie koreluje z potrzebami miłości/przynależności i samorealizacji. Russell, obserwując ludzkie społeczeństwo, dostrzegł te fundamentalne motywacje, które, choć często ukryte pod maskami innych celów, stanowią potężne siły napędowe naszej psychiki.