×

warsztaty online, które zmienią Twoje życie na lepsze
Zaloguj
0

Brak produktów w koszyku.

Cytat: Joyce Grenfell - Nie ma czegoś takiego, jak…
Nie ma czegoś takiego, jak pogoń za szczęściem. Istnieje natomiast odkrywanie radości.
Joyce Grenfell

Szczęście to nie pogoń za celem, lecz wewnętrzne odkrywanie radości w codziennych doznaniach i docenianie teraźniejszości.

Głęboka Analiza Stwierdzenia Joyce Grenfell

Stwierdzenie Joyce Grenfell: „Nie ma czegoś takiego, jak pogoń za szczęściem. Istnieje natomiast odkrywanie radości.”, choć z pozoru proste, odsłania głębokie prawdy o ludzkiej psychice i filozofii życia. Z psychologicznego punktu widzenia, „pogoń za szczęściem” często implikuje, że szczęście jest czymś zewnętrznym, odległym – celem, do którego dążymy, często poprzez gromadzenie dóbr materialnych, osiąganie statusu społecznego czy realizację konkretnych, z góry ustalonych celów. Ten sposób myślenia prowadzi często do frustracji i rozczarowania. Kiedy osiągniemy dany cel, radość jest często ulotna, a my szybko przenosimy swoje oczekiwania na kolejny „obiekt szczęścia”. Jest to rodzaj hedonicznego bieżni – ciągłego pędu, gdzie podstawowa potrzeba szczęścia nigdy nie zostaje trwale zaspokojona. Teoria wyznaczania celów w psychologii podkreśla, że choć cele są ważne, to sama pogoń za nimi bez zwracania uwagi na proces, może prowadzić do wypalenia.

Alternatywnie, „odkrywanie radości” przenosi akcent z zewnętrznego poszukiwania na wewnętrzną percepcję i interpretację doświadczeń. Radość, w tym kontekście, nie jest celem samym w sobie, lecz stanem, który możemy dostrzec i pielęgnować w codziennym życiu. Jest to zgodne z podejściem psychologii pozytywnej, która skupia się na budowaniu zasobów osobistych, takich jak wdzięczność, uważność (mindfulness) i budowanie relacji. Odkrywanie radości to proces wewnętrzny, polegający na docenianiu małych rzeczy, dostrzeganiu pozytywnych aspektów w codziennych interakcjach i doświadczeniach, a także na świadomym kultywowaniu pozytywnych emocji. Chodzi o zmianę perspektywy z „co mogę zyskać” na „co mogę docenić”.

Ranisz siebie, bo chronisz
wewnętrzne dziecko?

wróbelek

W świecie, który każe Ci być kimś, odważ się być sobą.

Psychologicznie, ta perspektywa jest uwalniająca. Zamiast czuć presję, aby nieustannie dążyć do nieuchwytnego „szczęścia”, możemy skupić się na czerpaniu satysfakcji z teraźniejszości. W kontekście filozoficznym, oznacza to odejście od egzystencjalnej pustki, wypełnionej nieustannym dążeniem, na rzecz docenienia samego bycia. To także zrozumienie, że prawdziwa satysfakcja pochodzi z naszego wnętrza i z naszej zdolności do nadawania znaczenia światu wokół nas, a nie z zewnętrznych czynników, które rzekomo mają nas uszczęśliwić. Odkrywanie radości jest procesem ciągłym, dynamicznym i głęboko osobistym, wymagającym świadomej uwagi i zaangażowania.