Słowo NIE wyznacza granicę między nami a światem. Jeśli nie potrafimy odmawiać — wyznaczamy tę granicę zbyt blisko lub zbyt daleko od siebie.
Słowo "NIE" określa naszą autonomię. Brak odmowy rozpływa nas w świecie, nadmiar izoluje. Asertywność to zdrowa granica siebie.
Cytat Wojciecha Hamana i Jerzego Guta, "Słowo NIE wyznacza granicę między nami a światem. Jeśli nie potrafimy odmawiać — wyznaczamy tę granicę zbyt blisko lub zbyt daleko od siebie.", porusza fundamentalny aspekt ludzkiej psychiki i naszego funkcjonowania w świecie – kwestię asertywności, autonomii i integralności osobistej.
Granica, czyli kim jestem i kim nie jestem
W perspektywie filozoficznej, granica ta stanowi o byciu-dla-siebie w opozycji do bycia-dla-innych. Słowo „nie” staje się narzędziem konstytuowania podmiotowości, określania własnych potrzeb, wartości i priorytetów. Kiedy potrafimy odmówić, jasno komunikujemy swoje Ja, swoją odrębność od oczekiwań, żądań czy wpływów zewnętrznych. To z perspektywy psychologicznej akt samoafirmacji, potwierdzenia własnej woli i autonomii. Jest to esencjalne dla zdrowego rozwoju ego, poczucia sprawczości i budowania silnej tożsamości.
Nie musisz już wybuchać ani udawać, że nic Cię nie rusza.
Zrozum, co naprawdę stoi za gniewem, lękiem czy frustracją i naucz się nimi zarządzać, zamiast pozwalać, by rządziły Tobą.
Czy Twój związek Cię wspiera,
czy wyczerpuje?
Jeśli w relacji czujesz samotność lub zagubienie, to znak, że czas odzyskać siebie i stworzyć związek, który naprawdę będzie Cię wspierać 🤍
Odzyskaj wewnętrzny spokój i pewność siebie.
Zbuduj trwałe poczucie własnej wartości.
Ranisz siebie, bo chronisz
wewnętrzne dziecko?
To ta odrzucona część Ciebie, która wciąż czeka na poczucie bezpieczeństwa, uznanie i miłość. I tylko Ty możesz ją nimi obdarzyć🤍
Prokrastynacja to nie lenistwo.
To wołanie Twojego lęku
Naucz się działać mimo wątpliwości, lęku i perfekcjonizmu
„Zbyt blisko lub zbyt daleko od siebie” – dynamika odmawiania
Analizując metaforyczne ujęcie odległości, stwierdzamy, że „zbyt blisko” oznacza brak granic, rozmycie Ja w świecie. Psychologicznie, jest to sytuacja, w której jednostka nie potrafi odmówić, ulegając presji, oczekiwaniom otoczenia, często z lęku przed odrzuceniem, konfliktem czy utratą akceptacji. To prowadzi do wypalenia, poczucia wykorzystywania, utraty poczucia własnej wartości i autentyczności. Indywidualne potrzeby są poświęcane na rzecz zadowolenia innych, co długoterminowo prowadzi do frustracji i zgorzknienia.
Skutki rozmycia granic
Z kolei „zbyt daleko” może odnosić się do nadmiernej, sztywnej granicy, gdzie „nie” jest wypowiadane niemal automatycznie, z obawy przed bliskością, zaangażowaniem, czy też jako forma obrony przed potencjalnym zranieniem. Może to świadczyć o tendencjach izolacyjnych, unikaniu relacji, co w konsekwencji prowadzi do samotności i poczucia alienacji. W tym wypadku „nie” nie służy ochronie zdrowych granic, lecz staje się murem oddzielającym od świata i innych ludzi. Optymalne jest zdolność do elastycznego i świadomego stawiania granic, tak by służyły one nie tylko ochronie, ale i autentycznemu, satysfakcjonującemu funkcjonowaniu w relacjach i świecie, zachowując swoją integralność i samostanowienie.