Szef nie powinien podejmować negocjacji w sprawie, w której podjął już ostateczną decyzję.
Szef powinien być konsekwentny. Renegocjowanie "ostatecznej" decyzji podważa autorytet, psuje zaufanie i demotywuje zespół.
Aksjomat Przywództwa: Gdy Decyzja Staje się Nienegocjowalna
Cytat Wojciecha Hamana i Jerzego Guta dotyka fundamentalnych aspektów przywództwa, komunikacji i psychologii organizacji. Jego sedno leży w sformułowaniu „ostateczna decyzja”, które implikuje proces myślowy i wolitywny zakończony definitywnym wyborem. Psychologicznie, podjęcie takiej decyzji przez szefa jest wynikiem szeregu czynników: analizy faktów (racjonalizm), uwzględnienia wartości i celów organizacji (aksjologia), często także intuicji i doświadczenia (epistemologia pragmatyczna).
Kluczowe znaczenie ma tu
kwestia autorytetu i spójności. Jeśli szef, po ogłoszeniu decyzji jako „ostatecznej”, otwiera ją na negocjacje, podważa tym samym swój autorytet. Z psychologicznego punktu widzenia, wysyła sprzeczne sygnały. Z jednej strony deklaruje stanowczość, z drugiej – elastyczność w sprawach już zamkniętych. Taka niespójność prowadzi do erozji zaufania podwładnych, którzy zaczynają kwestionować nie tylko słuszność przyszłych decyzji, ale i samą zdolność szefa do ich podejmowania. Mogą pojawić się reakcje takie jak cynizm, poczucie manipulacji, a w konsekwencji – obniżenie motywacji i zaangażowania.
Filozoficznie, cytat odnosi się do zagadnienia wolności i odpowiedzialności. Szef, podejmując „ostateczną” decyzję, przyjmuje na siebie pełną odpowiedzialność za jej konsekwencje. Ponowne otwarcie negocjacji po tym etapie może być postrzegane jako próba przerzucenia części tej odpowiedzialności na zespół lub jako brak pewności siebie. To z kolei podkopuje obraz lidera jako osoby zdecydowanej i kompetentnej.
Nie musisz już wybuchać ani udawać, że nic Cię nie rusza.
Zrozum, co naprawdę stoi za gniewem, lękiem czy frustracją i naucz się nimi zarządzać, zamiast pozwalać, by rządziły Tobą.
Odzyskaj wewnętrzny spokój i pewność siebie.
Zbuduj trwałe poczucie własnej wartości.
Prokrastynacja to nie lenistwo.
To wołanie Twojego lęku
Naucz się działać mimo wątpliwości, lęku i perfekcjonizmu
W kontekście komunikacji, renegocjowanie ostatecznej decyzji jest nieefektywne i demotywujące. Zespół, który poświęcił czas i energię na zrozumienie i przygotowanie się do wdrożenia danego rozwiązania, będzie znużony i zirytowany koniecznością ponownej dyskusji. Tworzy to również precedens, w którym każda decyzja może być poddana podważeniu, co z kolei spowalnia procesy decyzyjne i osłabia dynamikę organizacji.
Reasumując, cytat podkreśla, że autorytet i skuteczność przywództwa opierają się na m.in. na spójności słów i czynów. Podjęcie ostatecznej decyzji to moment, w którym lider powinien być konsekwentny, broniąc raz obranego kursu, po uprzednim wyczerpaniu wszystkich kanałów konsultacji i rozważenia argumentów, co umacnia jego pozycję i sprzyja stabilności operacyjnej.