Trzeba żyć a nie tylko istnieć.
Aktywne życie to świadome doświadczanie, poszukiwanie sensu i rozwój, w przeciwieństwie do biernego trwania.
Cytat Plutarcha, „Trzeba żyć, a nie tylko istnieć”, to głęboka esencja filozofii egzystencjalnej, która przenika do samej struktury ludzkiej psychiki. Samoistnienie, w sensie biologicznym, jest pasywnym procesem, wynikającą z faktu naszego urodzenia. Jest to stan bycia, niezależny od naszej woli czy świadomości. Istnieć to oddychać, trawć, odczuwać podstawowe bodźce – to bezrefleksyjne trwanie w czasie. Psychologicznie, to stan minimalnej aktywacji, często prowadzący do poczucia pustki, braku sensu i wewnętrznej stagnacji. Osoba, która tylko istnieje, może czuć się jak obserwator własnego życia, pozbawiony sprawczości i głębszego zaangażowania. To trwanie w rutynie, bez poszukiwania głębszych znaczeń, bez stawiania sobie wyzwań, bez budowania autentycznych relacji.
„Żyć”, w rozumieniu Plutarcha, jest natomiast aktem świadomego wyboru i zaangażowania. To aktywne budowanie swojej rzeczywistości, dążenie do samorealizacji i ciągłego rozwoju. Życie to proces nadawania sensu własnej egzystencji, poszukiwanie autentyczności i budowanie integralnej tożsamości. Z psychologicznego punktu widzenia, bycie prawdziwie żywym wiąże się z szeregiem procesów. To świadome doświadczanie emocji – zarówno tych przyjemnych, jak i trudnych – bez unikania ich. To budowanie głębokich i znaczących relacji z innymi, które zaspokajają fundamentalną potrzebę przynależności i miłości. To także poszukiwanie celu i sensu, co jest kluczowe dla psychicznego dobrostanu i poczucia spełnienia.
Ranisz siebie, bo chronisz
wewnętrzne dziecko?
To ta odrzucona część Ciebie, która wciąż czeka na poczucie bezpieczeństwa, uznanie i miłość. I tylko Ty możesz ją nimi obdarzyć🤍
Czy wiesz, że relacje z matką są kanwą
dla wszystkich innych relacji, jakie nawiązujesz w życiu?
Poznaj mechanizmy, które kształtują Cię od dzieciństwa.
Odzyskaj władzę nad sobą i stwórz przestrzeń dla nowych relacji – z matką, córką, światem i samą sobą 🤍
Koncepcja Plutarcha rezonuje z psychologią pozytywną i humanistyczną. Viktor Frankl, twórca logoterapii, podkreślał, że poszukiwanie sensu jest główną motywacją człowieka. Nie da się prawdziwie żyć bez nadania sensu swoim doświadczeniom i działaniom. Plutarchowska wizja życia to także nieustanne wychodzenie poza strefę komfortu, podejmowanie ryzyka, uczenie się i adaptowanie. To dynamiczny proces, który wymaga wysiłku, ale w zamian oferuje bogactwo doświadczeń i poczucie spełnienia. Osoba, która żyje, aktywnie kształtuje swoją narrację życiową, staje się autorem własnej historii, a nie tylko biernym uczestnikiem. Cytat ten jest wezwaniem do pełnego, świadomego i aktywnego uczestnictwa w własnej egzystencji, do czerpania z niej pełni, a nie jedynie biernego tolerowania.