U progu XXI wieku maszyny coraz bardziej podobne są do ludzi, a ludzie do maszyn.
Maszyny imitują ludzi, ludzie adaptują się do logiki maszyn, zacierając granice tożsamości i kwestionując unikalność człowieczeństwa w erze cyfrowej.
Aproksymacja Tożsamości: Człowiek w Erze Technologicznej Konwergencji
Cytat Andrzeja Majewskiego, że „U progu XXI wieku maszyny coraz bardziej podobne są do ludzi, a ludzie do maszyn”, stanowi głęboką refleksję nad procesami transformacji tożsamości w dobie gwałtownego rozwoju technologicznego. Z perspektywy psychologicznej, jego istota tkwi w fenomencie wzajemnego przenikania się cech i funkcji, które tradycyjnie przypisywaliśmy wyłącznie jednemu z tych dwóch bytów. Nie chodzi tu jedynie o fizyczne podobieństwo, ale o znacznie subtelniejsze, psychologiczne i społeczne aspekty.
„Maszyny coraz bardziej podobne są do ludzi” – ten fragment odnosi się do rosnącej złożoności sztucznej inteligencji, zdolności maszyn do
em>imitowania ludzkich procesów poznawczych
(uczenie się, rozumowanie, podejmowanie decyzji, a nawet
em>reagowanie emocjonalne
w ograniczonym stopniu), oraz ich integracji z naszym życiem w sposób, który wymusza na nas traktowanie ich jako niemalże
strong>interlokutorów czy partnerów
. Psychologia społeczna bada, jak ludzie
em>antropomorfizują
algorytmy, przypisując im intencje, a nawet świadomość. Rodzi to pytania o granice człowieczeństwa, unikalności ludzkiego umysłu i potencjalne rozmycie tradycyjnych definicji. Stopniowo zacierają się granice między tym, co jest autentyczną ekspresją ludzkiego umysłu, a tym, co jest perfekcyjnie zaimplementowanym algorytmem.
Ranisz siebie, bo chronisz
wewnętrzne dziecko?
To ta odrzucona część Ciebie, która wciąż czeka na poczucie bezpieczeństwa, uznanie i miłość. I tylko Ty możesz ją nimi obdarzyć🤍
W świecie, który każe Ci być kimś, odważ się być sobą.
Radykalna samoakceptacja to zaproszenie do wewnętrznej wolności.
Zobacz, czym jest i jak wiele może Ci dać!
Z drugiej strony, „ludzie do maszyn” – ten aspekt jest równie niepokojący i fascynujący. Odnosi się on do procesu
em>mechanizacji i standaryzacji ludzkiego zachowania
pod wpływem technologii. Przejawia się to w optymalizacji życia pod kątem algorytmów (np. w mediach społecznościowych), uzależnieniu od natychmiastowej gratyfikacji, tendencji do przetwarzania informacji w sposób
em>binarny i skwantyfikowany
, a także w internalizacji maszynowych form komunikacji. Ludzie coraz częściej stają się
strong>„trybikami”
w globalnej maszynerii cyfrowej, ich funkcjonowanie jest mierzone, analizowane i optymalizowane. Może to prowadzić do
em>alienacji, utraty spontaniczności i autentyczności
, a także do erozji głębszych, emocjonalnych i egzystencjalnych aspektów ludzkiego doświadczenia. W skrajnych przypadkach, nadmierne poleganie na technologii może osłabiać ludzkie zdolności (np. pamięć, zdolności orientacyjne). Cytat Majewskiego jest więc przestrogą, ale i zaproszeniem do refleksji nad tym, jak zachować
strong>unikalność i integralność ludzkiej tożsamości
w obliczu wszechobecnej konwergencji.