Zdolność człowieka do dawania siebie innym ludziom jest poezją w prozie życia.
Dawanie siebie innym to transcendencja, która wprowadza poezję i sens w zwykłą prozę życia, sublimując pierwotne popędy i tworząc głębokie więzi.
Zdolność ludzka do ofiarowania siebie innym: Poetyka egzystencji według Freuda
Cytat Zygmunta Freuda, że „Zdolność człowieka do dawania siebie innym ludziom jest poezją w prozie życia”, dotyka sedna ludzkiego doświadczenia, ukazując altruizm i poświęcenie jako transcendentne akty, które wykraczają poza codzienną, często pragmatyczną i frustrującą rzeczywistość. Proza życia symbolizuje tutaj rutynę, konieczność, biologiczne i społeczne determinanty, które kształtują naszą egzystencję. To jest świat potrzeb, obowiązków, konfliktów i niejednokrotnie cierpienia. W tym gęstym, materialnym krajobrazie, zdolność do bezinteresownego dawania siebie – swojego czasu, energii, empatii, a nawet części siebie – jawi się jako coś wyjątkowego, niemal metafizycznego.
Z perspektywy psychoanalitycznej, Freud mógłby to interpretować jako sublimację pierwotnych popędów. Libidalne energie, zamiast dążyć wyłącznie do gratyfikacji instynktownych potrzeb, mogą zostać przekierowane na wyższe, społeczne cele. Dawanie siebie innym może być manifestacją odwróconej agresji (zamiast szkodzić, pomagamy), albo formą narcystycznego rozszerzenia jaźni, gdzie poprzez pomaganie innym, wzmacniamy poczucie własnej wartości i znaczenia. Jednakże, freudowska perspektywa nie ogranicza się wyłącznie do redukcji. Widzi on w tym akcie również potężne źródło sensu i związku. W kontekście jego teorii, altruizm, szczególnie ten wynikający z empatii i identyfikacji z innym, jest złożonym mechanizmem, który pozwala jednostce przezwyciężyć izolację i nawiązać głębokie więzi, stając się częścią większej wspólnoty.
Ranisz siebie, bo chronisz
wewnętrzne dziecko?
To ta odrzucona część Ciebie, która wciąż czeka na poczucie bezpieczeństwa, uznanie i miłość. I tylko Ty możesz ją nimi obdarzyć🤍
Czy wiesz, że relacje z matką są kanwą
dla wszystkich innych relacji, jakie nawiązujesz w życiu?
Poznaj mechanizmy, które kształtują Cię od dzieciństwa.
Odzyskaj władzę nad sobą i stwórz przestrzeń dla nowych relacji – z matką, córką, światem i samą sobą 🤍
W świecie, który każe Ci być kimś, odważ się być sobą.
Radykalna samoakceptacja to zaproszenie do wewnętrznej wolności.
Zobacz, czym jest i jak wiele może Ci dać!
„Poezja” w prozie życia oznacza tutaj nie tylko piękno, ale również głębię, znaczenie i symboliczną wartość. Poezja ma zdolność do wyrażania tego, co niewypowiedziane, do nadawania kształtu uczuciom i ideom, które wymykają się racjonalnemu dyskursowi. Dawanie siebie innemu jest właśnie takim aktem – niezmiernie trudnym do zracjonalizowania, często nielogicznym z punktu widzenia czystego egoizmu, a jednak fundamentalnym dla ludzkiego dobrostanu i rozwoju. To akt, który wprowadza piękno i transcendencję w często ponurą i trywialną codzienność, nadając życiu wyjątkową wartość i sens, wykraczający poza same instynkty i pragnienia.