Zło nie dlatego jest potworne, że nie używa prawdy, lecz dlatego, że nadużywa kłamstwa.
Zło jest potworne, ponieważ aktywnie nadużywa i zniekształca prawdę, celowo posługując się kłamstwem, by manipulować i niszczyć zaufanie.
Cytat Władysława Grzeszczyka dotyka sedna psychologicznego i filozoficznego rozumienia natury zła, wykraczając poza powierzchowne postrzeganie go jako jedynie braku prawdy. Grzeszczyk precyzyjnie wskazuje, że siła niszczycielska zła nie wynika z jego niezdolności do posługiwania się prawdą czy ignorowania faktów, lecz z aktywnego i celowego nadużywania kłamstwa.
Z perspektywy psychologii, szczególnie w kontekście dynamicznej psychologii i psychologii społecznej, cytat ten ma głębokie znaczenie. Zło w swojej najbardziej destrukcyjnej formie rzadko objawia się jako prosta odmowa lub zaniedbanie prawdy. Wręcz przeciwnie, często przybiera formę wyszukanego i perfidnego manipulowania nią. To nadużywanie kłamstwa obejmuje szereg mechanizmów psychologicznych: od dysonansu poznawczego, gdzie prawda jest przekształcana lub wypierana, by pasowała do zniekształconej narracji, po złożone schematy manipulacji, które wykorzystują ludzkie skłonności do ufności, potrzebę przynależności czy lęk przed niepewnością.
Nie musisz już wybuchać ani udawać, że nic Cię nie rusza.
Zrozum, co naprawdę stoi za gniewem, lękiem czy frustracją i naucz się nimi zarządzać, zamiast pozwalać, by rządziły Tobą.
Ranisz siebie, bo chronisz
wewnętrzne dziecko?
To ta odrzucona część Ciebie, która wciąż czeka na poczucie bezpieczeństwa, uznanie i miłość. I tylko Ty możesz ją nimi obdarzyć🤍
Kłamstwo, w kontekście cytatu, nie jest jedynie fałszem. Jest to narzędzie aktywnego tworzenia alternatywnej rzeczywistości, która służy interesom sprawcy zła. Psychologicznie, jest to proces, który podważa fundamenty zdrowych relacji międzyludzkich i funkcjonowania społeczeństwa. Nadużywanie kłamstwa prowadzi do erozji zaufania, co jest kluczowe dla spójności społecznej. Tworzy środowisko, w którym jednostki są zdezorientowane, niezdolne do rozróżnienia prawdy od fałszu, a co za tym idzie, podatne na dalsze manipulacje i kontrolę.
Co więcej, „nadużywanie kłamstwa” może odnosić się do procesów internalizacji kłamstw przez samego sprawcę. Osoba dopuszczająca się zła, poprzez ciągłe powtarzanie i utwierdzanie się w fałszywych przekonaniach, może zatracić zdolność do empatii i refleksji nad własnym postępowaniem. To prowadzi do psychopatologicznych wzorców zachowań, gdzie moralne granice zamazują się, a konsekwencje własnych działań są racjonalizowane lub negowane. Zatem, zło staje się potworne nie poprzez prostą ignorancję prawdy, lecz przez aktywne i celowe działanie, które dezintegruje zarówno strukturę społeczną, jak i psychikę jednostki. To systematyczne podawanie w wątpliwość podstawowych wartości i faktów, prowadzące do psychologicznego spustoszenia i chaosu.