Życie jest wspaniałe, należy tylko spoglądać na nie przez właściwe okulary.
Percepcja kształtuje rzeczywistość; od nas zależy, czy dostrzeżemy w życiu piękno, zmieniając własne nastawienie i perspektywę.
Życie przez pryzmat percepcji – analiza sentencji Dumasa
Cytat Aleksandra Dumasa, że „Życie jest wspaniałe, należy tylko spoglądać na nie przez właściwe okulary”, jest esencją psychologii poznawczej i filozofii egzystencjalnej. Sugestia „okularów” doskonale oddaje metaforę subiektywności ludzkiego doświadczenia. Nie chodzi tu o rzeczywistość obiektywną, dostępną każdemu w ten sam sposób, lecz o naszą interpretację tej rzeczywistości, która jest filtrowana przez unikalny zestaw czynników psychologicznych.
Te „właściwe okulary” symbolizują nasze przekonania, wartości, nastawienie, a także schematy poznawcze, które konstruujemy przez całe życie. Psychologia pokazuje, że to, co postrzegamy jako „wielkość” życia, nie leży w samych wydarzeniach, ale w sposobie, w jaki je doświadczamy i nadajemy im znaczenie. Człowiek z negatywnym nastawieniem może wspaniałe wydarzenie postrzegać jako zagrożenie lub niewystarczające, podczas gdy optymista znajdzie radość i sens nawet w trudnościach.
Ranisz siebie, bo chronisz
wewnętrzne dziecko?
To ta odrzucona część Ciebie, która wciąż czeka na poczucie bezpieczeństwa, uznanie i miłość. I tylko Ty możesz ją nimi obdarzyć🤍
Czy wiesz, że relacje z matką są kanwą
dla wszystkich innych relacji, jakie nawiązujesz w życiu?
Poznaj mechanizmy, które kształtują Cię od dzieciństwa.
Odzyskaj władzę nad sobą i stwórz przestrzeń dla nowych relacji – z matką, córką, światem i samą sobą 🤍
Dumas podkreśla więc aktywną rolę podmiotu w konstruowaniu własnego postrzegania świata. To nie świat narzuca nam swoje wartości, lecz my sami nadajemy mu sens. To implikuje olbrzymią odpowiedzialność – jesteśmy odpowiedzialni za to, jakie „okulary” wybieramy i jak kształtujemy naszą percepcję. Filozoficznie, cytat ten wpisuje się w nurt egzystencjalizmu, gdzie człowiek jest skazany na wolność i odpowiedzialność za swoje wybory, w tym za swój wewnętrzny świat.
W psychologii pozytywnej, to „spoglądanie przez właściwe okulary” można interpretować jako praktykowanie wdzięczności, optymizmu, poszukiwania sensu i doceniania małych rzeczy. To świadomy wysiłek zmiany perspektywy, który może prowadzić do znacznej poprawy dobrostanu psychicznego. Dumas zdaje się sugerować, że „wielkość” życia nie jest cechą inherentną, ale cechą, którą nadajemy mu poprzez nasz własny, świadomy wybór percepcji.