Żywotne firmy powinny tworzyć plany wybiegające na pięć lat w przyszłość. Ale muszą też być gotowe co roku je zmieniać. To jedyny sposób, aby przeżyć.
Planowanie daje cel, ale elastyczność w jego zmianie co roku jest kluczowa. To psychologicznie adaptacja do niepewności, zapewniająca przetrwanie.
Filozoficzno-Psychologiczne Uzasadnienie Cytatu Bran Ferrena
Cytat Bran Ferrena, „Żywotne firmy powinny tworzyć plany wybiegające na pięć lat w przyszłość. Ale muszą też być gotowe co roku je zmieniać. To jedyny sposób, aby przeżyć”, rezonuje głęboko z psychologiczną naturą adaptacji i elastyczności, będąc jednocześnie filozoficznym apelem o zrozumienie dynamiczności egzystencji. Na poziomie psychologicznym, odzwierciedla on fundamentalne mechanizmy radzenia sobie z niepewnością i dążenia do przetrwania, zarówno w kontekście indywidualnym, jak i zbiorowym (w tym przypadku organizacyjnym).
Długoterminowe planowanie jako forma nadziei i przewidywalności: Tworzenie pięcioletnich planów jest psychologicznie równoznaczne z budowaniem narracji o przyszłości. Daje poczucie celu, kierunku i, co najważniejsze, nadziei. W ludzkiej psychice istnieje silna potrzeba przewidywalności i kontroli. Planowanie, nawet iluzoryczne, w pewnym stopniu zaspokaja tę potrzebę, redukując lęk przed nieznanym. Jest to forma antycypacyjnego radzenia sobie, gdzie umysł projektuje pożądane scenariusze, co pozwala na mobilizację zasobów i ukierunkowanie wysiłków. W organizacji, takie plany budują spójność, motywację i wspólny wektor działania, redukując poczucie chaosu i rozproszenia.
Gotowość na zmianę jako esencja adaptacji: Druga część cytatu – „ale muszą też być gotowe co roku je zmieniać” – jest kluczowa. Podkreśla ona zasadę dynamicznej równowagi. Psychologicznie, sztywność i opieranie się zmianom prowadzi do wypalenia, lęku przed porażką i w konsekwencji do stagnacji lub upadku. Zdolność do elastycznego dostosowywania planów jest odzwierciedleniem elastyczności poznawczej i rezyliencji. To umiejętność, zarówno indywidualna, jak i organizacyjna, do nauki na błędach, reagowania na nowe informacje i redefiniowania strategii w obliczu zmieniających się okoliczności. Ewolucyjnie, zdolność do adaptacji była kluczowa dla przetrwania gatunków; w biznesie i życiu, działa to analogicznie. Niezmienność planów w obliczu dynamicznego środowiska jest formą samooszukiwania i zaprzeczania rzeczywistości, prowadzącą do dezaktualizacji i zagrożenia bytowania. Zmiana nie jest postrzegana jako porażka pierwotnego planu, lecz jako dowód dojrzałości i realizmu.
Filozoficzny kontekst: Cytat porusza też głębokie filozoficzne pytanie o naturę bytu i zmiany. W filozofii Heraklita, „Panta rhei” – wszystko płynie, nic nie jest stałe. Ferren aplikuje tę zasadę do świata biznesu, sugerując, że esencja przetrwania leży w akceptacji ciągłej zmienności i płynności. Życie, podobnie jak rynek, nieustannie ewoluuje. Ignorowanie tego faktu prowadzi do anachronizmu. W kategoriach psychologicznych, jest to akceptacja nieustannych procesów, zarówno wewnętrznych (rozwój osobisty, nowe pomysły), jak i zewnętrznych (zmieniające się warunki).
Jedynytaki sposób, aby przeżyć” – to mocne stwierdzenie podkreśla nie tylko pragmatyzm, ale i psychologiczną konieczność. Odzwierciedla ewolucyjną presję adaptacji, gdzie gatunki (czy to biologiczne, czy organizacyjne) niezdolne do dostosowania się do zmieniającego się środowiska znikają. Jest to więc nie tyle opcja, co imperatyw psychologiczny i egzystencjalny, kluczowy do zachowania witalności i dynamiki. Akceptacja tej prawdy uwalnia energię, która w przeciwnym razie byłaby marnowana na opór lub utrwalanie iluzji stabilności, pozwalając na wykorzystanie jej do proaktywnego kształtowania przyszłości.