×

warsztaty online, które zmienią Twoje życie na lepsze
Zaloguj
0

Brak produktów w koszyku.

Cytat: Aleksander Świętochowski - Człowiek głupi jest bliskim krewniakiem…
Człowiek głupi jest bliskim krewniakiem zwierzęcia, bo równie jak ono nie ma żadnych wątpliwości.
Aleksander Świętochowski

Brak wątpliwości u człowieka jest oznaką braku myślenia krytycznego i rozwoju, zbliżając go psychologicznie do zwierzęcia działającego instynktownie.

Głęboka analiza cytatu Aleksandra Świętochowskiego: „Człowiek głupi jest bliskim krewniakiem zwierzęcia, bo równie jak ono nie ma żadnych wątpliwości.”

Cytat Aleksandra Świętochowskiego, czołowego polskiego pozytywisty, jest niezwykle trafnym, choć prowokacyjnym, osądem kondycji ludzkiej, który doskonale rezonuje z psychologicznymi teoriami ewolucji poznawczej i socjologii wiedzy. Porównanie „człowieka głupiego” do zwierzęcia, oparte na braku wątpliwości, dotyka sedna tego, co czyni nas, ludzi, istotami unikatowymi, a zarazem tego, co potrafi nas zdegradować.

Z perspektywy psychologii rozwojowej i ewolucyjnej, wątpliwość jest kluczową cechą ludzkiego umysłu, wyrosłą z potrzeby adaptacji do złożonego i nieprzewidywalnego środowiska. Zwierzęta, kierując się silnymi instynktami i uwarunkowaniami bodziec-reakcja, działają często bez namysłu, bez „rozważań” czy „alternatyw”. Ich świat jest w pewnym sensie skończony i autonomiczny w swoim braku odniesienia do abstrakcyjnego pomyślunku. Mają one swoje potrzeby i sposoby ich zaspokajania, które doskonale funkcjonują w granicach ich biologicznego i ekologicznego kontekstu. Ich „wiedza” jest zintegrowana z ich egzystencją w sposób, który nie pozostawia miejsca na mentalne konflikty interpretacyjne.

Przenosząc to na ludzką płaszczyznę, „człowiek głupi” w ujęciu Świętochowskiego to niekoniecznie ktoś o niskim IQ, lecz raczej ktoś, kto odmawia sobie przywileju i ciężaru myślenia krytycznego. Brak wątpliwości jest tutaj synonimem braku refleksji, niezdolności do autoanalizy, kwestionowania własnych przekonań lub akceptowanych prawd. Taka postawa prowadzi do sztywności poznawczej, co psychologicznie jest mechanizmem obronnym przed dysonansem, złożonością i niepewnością świata. Unikanie wątpliwości pozwala na utrzymanie spójnego, choć często uproszczonego i fałszywego obrazu rzeczywistości.

Wielowymiarowy i skomplikowany świat społeczny, naukowy i filozoficzny wymaga ciągłego zadawania pytań, rewizji założeń i gotowości do zmiany perspektywy. Wątpliwość jest siłą napędową nauki, filozofii i osobistego rozwoju. Brak wątpliwości oznacza stagnację, akceptację narzuconych dogmatów i brak zdolności do samodzielnego, twórczego myślenia. Psychologicznie, jest to powrót do „bezpiecznej” lecz ograniczającej strefy komfortu, gdzie świat jest czarno-biały, a na każde pytanie jest jedna, prosta odpowiedź. W tym sensie, zwierzęca „bez-wątpliwość” jest naturalna i efektywna w ich środowisku, ale dla człowieka, posiadającego zdolność do abstrakcji i samorefleksji, staje się oznaką braku rozwoju i, w konsekwencji, „głupoty” w sensie moralnym i intelektualnym.

Cytowany fragment podkreśla również, że prawdziwa mądrość nie polega na posiadaniu wszystkich odpowiedzi, lecz na świadomości własnych ograniczeń i gotowości do ich kwestionowania. To właśnie ta zdolność do ciągłego poszukiwania, popełniania błędów i uczenia się na nich, odróżnia ludzi od zwierząt i stanowi o naszej wyjątkowości.