Absolutna wolność człowieka skończyłaby się chaosem.
Nieograniczona wolność prowadzi do chaosu, ponieważ ludzka natura wymaga norm i empatii, by współżyć społecznie. Bez nich dominowałby egoizm.
Głębokie Filozoficzno-Psychologiczne Wyjaśnienie:
Cytat Antoniego Kępińskiego – „Absolutna wolność człowieka skończyłaby się chaosem.” – jest zwięzłym, lecz niezwykle głębokim spostrzeżeniem, które dotyka fundamentalnych zagadnień filozofii moralności, etyki społecznej oraz psychologii jednostki. Kępiński, jako wybitny psychiatra i myśliciel, doskonale rozumiał złożoność ludzkiej psychiki i dynamiki społecznej, sugerując, że nieograniczona swoboda jest w rzeczywistości utopijną, a wręcz destrukcyjną wizją.
Kontekst i znaczenie psychologiczne:
Z psychologicznego punktu widzenia, człowiek jest istotą społeczną, której rozwój i dobrostan są nierozerwalnie związane z interakcją z innymi. Wczesne lata życia kształtują nas poprzez system nagród i kar, uczenie się norm i wartości, które mają na celu integrację jednostki z grupą. Absolutna wolność, rozumiana jako brak jakichkolwiek ograniczeń zewnętrznych (prawa, normy społeczne, oczekiwania) czy wewnętrznych (sumienie, empatia), prowadziłaby do zaniku tych mechanizmów. Każdy człowiek, kierując się wyłącznie własnymi, egoistycznymi impulsami i pragnieniami, bez względu na konsekwencje dla innych, z łatwością popadałby w konflikty. Brak wzajemnego poszanowania, empatii i umiejętności hamowania własnych popędów sprawiłby, że społeczeństwo, w dzisiejszym rozumieniu, przestałoby istnieć, ustępując miejsca anarchii i walce o przetrwanie.
Odzyskaj wewnętrzny spokój i pewność siebie.
Zbuduj trwałe poczucie własnej wartości.
W świecie, który każe Ci być kimś, odważ się być sobą.
Radykalna samoakceptacja to zaproszenie do wewnętrznej wolności.
Zobacz, czym jest i jak wiele może Ci dać!
Kępiński zdawał sobie sprawę, że ludzka natura nie jest jedynie racjonalna i altruistyczna. W każdym z nas drzemie potencjał do agresji, egoizmu i destrukcji. To właśnie ramy społeczne, normy moralne i instancje takie jak super-ego (w Freudyjskim ujęciu) pełnią funkcję buforów, które kanalizują te impulsy w sposób konstruktywny, bądź je hamują. Absolutna wolność zniweczyłaby te mechanizmy obronne, co doprowadziłoby do uwolnienia najbardziej pierwotnych i często szkodliwych aspektów ludzkiej psychiki. W takiej sytuacji, bez poczucia odpowiedzialności czy konsekwencji, życie społeczne stałoby się nieprzewidywalne i niebezpieczne dla każdego, prowadząc do stanu ciągłego napięcia i walki o zasoby, a co za tym idzie – do wszechogarniającego chaosu.