Pamiętaj, że drugiemu człowiekowi możesz dać tylko to, co sam masz. Więc dbaj o swoje poczucie wartości, pielęgnuj pogodę ducha, ufność i odporność na załamania.
Dajesz, co masz; więc kultywuj swoją wartość, spokój, ufność i siłę, by prawdziwie wspierać innych.
Filozoficzno-Psychologiczne Rozważania nad Słowami Ewy Woydyłło: Fundament bycia dla Innych
Słowa Ewy Woydyłło, ÉPamiętaj, że drugiemu człowiekowi możesz dać tylko to, co sam masz. Więc dbaj o swoje poczucie wartości, pielęgnuj pogodę ducha, ufność i odporność na załamaniaÉ, stanowią esencję psychologicznej prawdy zakorzenionej głęboko w filozofii bytu i relacji międzyludzkich. To zdanie jest wezwaniem do introspekcji i autentycznej troski o siebie, nie jako aktu egoizmu, lecz jako fundamentalnego warunku zdolności do dawania i efektywnego współistnienia z innymi.
Z psychologicznego punktu widzenia, cytat ten podkreśla znaczenie samoregulacji i samorozwoju. To, co ÉmamyÉ w sobie – nasze zasoby emocjonalne, psychiczne, duchowe – jest filtrem, przez który postrzegamy świat i z którego czerpiemy, aby reagować na potrzeby innych. Brak poczucia wartości, chroniczny smutek, lęk czy niska odporność na stres, to bariery, które nie tylko utrudniają budowanie zdrowych relacji, ale wręcz uniemożliwiają skuteczne wspieranie i dawanie. Osoba wewnętrznie złamana, pogrążona w chaosie emocjonalnym, nie jest w stanie oferować autentycznego wsparcia, empatii czy stabilności, ponieważ sama ich doświadcza w niedoborze. Można to porównać do prób nalewania wody z pustego naczynia – gest będzie symboliczny, ale braknie treści.
Filozoficznie, cytat ten wpisuje się w nurt egzystencjalizmu i humanizmu. Podkreśla odpowiedzialność jednostki za własny wewnętrzny świat. Troska o Époczucie wartościÉ (samouznanie, godność), Épogodę duchaÉ (optymizm, spokój), ÉufnośćÉ (wiara w siebie, innych i świat) oraz Éodporność na załamaniaÉ (rezyliencję) to nie tylko kwestia osobistego komfortu, ale wręcz etyczna powinność wobec tych, z którymi wchodzimy w interakcje. Tylko posiadając te zasoby, możemy prawdziwie dzielić się sobą, a nie jedynie projekcjami naszych lęków czy niedoskonałości. To dawanie z pełni, a nie z pustki. Cytat uczy, że prawdziwa hojność zaczyna się od wewnętrznego bogactwa, a dbanie o siebie jest najdoskonalszą formą przygotowania do bycia dla innych.
W kontekście relacji międzyludzkich, cytat Woydyłło jest przestrogą przed próbą ÉudawaniaÉ zasobów, których się nie posiada. Prędzej czy później fałsz zostanie zdemaskowany, prowadząc do frustracji i zranień. Prawdziwa pomoc i wsparcie płynące z głębokiego rezerwuaru własnych, zdrowych zasobów psychicznych, są efektywne i autentyczne, budując trwałe i wzajemnie wzmacniające więzi. To przypomnienie, że zanim wyciągniemy rękę do drugiego, musimy upewnić się, że ta ręka jest silna i stabilna.