Nie możemy zmienić przeszłości, ale możemy zmienić znaczenie, jakie jej nadajemy.
Nie zmienimy faktów przeszłości, ale nasza interpretacja i nadane im znaczenie zmieniają ich wpływ na nas, wpływając na teraźniejszość i przyszłość.
Głębokie rozumienie cytatu Bogdan de Barbaro:
„Nie możemy zmienić przeszłości, ale możemy zmienić znaczenie, jakie jej nadajemy.”
Ten niezwykle celny aforyzm Bogdana de Barbaro, wybitnego psychiatry i psychoterapeuty, dotyka fundamentalnych aspektów ludzkiego doświadczenia, zdrowia psychicznego oraz filozofii bytu. W swojej istocie, cytat ten podkreśla kluczową rolę interpretacji w kształtowaniu naszej rzeczywistości subiektywnej. Choć zdarzenia, które miały miejsce, są niezmiennymi faktami historycznymi, nasz umysł posiada niezwykłą zdolność do rekontekstualizacji i reinterpretacji tych faktów, co bezpośrednio wpływa na nasze emocje, przekonania i przyszłe zachowania.
Z psychologicznego punktu widzenia, cytat ten odnosi się do koncepcji poznawczej restrukturyzacji, centralnego elementu wielu nurtów terapii, w tym terapii poznawczo-behawioralnej (CBT). Nie chodzi o zaprzeczanie faktom czy ich ignorowanie, lecz o odszukanie alternatywnych perspektyw, które mogą zmniejszyć ból, traumę czy poczucie krzywdy. Przykładowo, trudne doświadczenie z dzieciństwa, które początkowo było źródłem wstydu i poczucia winy, może zostać z czasem zinterpretowane jako lekcja, która wzmocniła naszą odporność psychiczną, ukształtowała empatię lub skierowała nas na określoną ścieżkę życiową. Ta zmiana znaczenia nie anuluje bólu, który kiedyś towarzyszył wydarzeniu, ale pozwala na jego integrację w spójną narrację życiową w sposób konstruktywny.
Ranisz siebie, bo chronisz
wewnętrzne dziecko?
To ta odrzucona część Ciebie, która wciąż czeka na poczucie bezpieczeństwa, uznanie i miłość. I tylko Ty możesz ją nimi obdarzyć🤍
Przeszłość kształtuje Twoje relacje, dorosłe wybory i poczucie własnej wartości. Czas je uzdrowić 🤍
Filozoficznie, cytat ten wpisuje się w egzystencjalistyczne podejście, które kładzie nacisk na wolność i odpowiedzialność jednostki za nadawanie sensu własnemu życiu. W obliczu bezsensowności czy absurdu bytu, człowiek ma moc kreowania znaczenia, nawet jeśli ta kreacja dotyczy zdarzeń przeszłych. Jest to akt autonomii i samostanowienia. Przeszłość, choć determinująca w pewnym sensie, nie musi być więzieniem. Jest raczej zbiorem danych, które możemy przetwarzać, nadając im nowe konteksty i odnajdując w nich nowe lekcje. To nie samo wydarzenie, ale nasze osobiste „znaczenie” nadane temu wydarzeniu, decyduje o jego wpływie na nasze obecne i przyszłe życie.
Ponadto, cytat ten podkreśla dynamikę procesu narracji osobistej. Jesteśmy nieustannie konstruktorami naszej tożsamości, a nasze opowieści o przeszłości ewoluują wraz z nami. Przejście od opowieści o ofierze do opowieści o przetrwaniu, rozwoju czy mądrości, jest potężnym narzędziem terapeutycznym i rozwojowym.
Zmiana znaczenia przeszłości jest aktem wyzwolenia i ponownego odzyskania kontroli nad własnym życiem wewnętrznym.