Prawda ubrana w komentarze nie jest już goła.
Komentarze zniekształcają prawdę, czyniąc ją subiektywną interpretacją, straciwszy swoją pierwotną, niezapośredniczoną formę.
Filozoficzno-Psychologiczne Rozważania nad Cytatem Sławomira Wróblewskiego
Cytat Sławomira Wróblewskiego, „Prawda ubrana w komentarze nie jest już goła”, jest niezwykle intrygujący i skłania do głębokiej refleksji nad naturą prawdy, komunikacji i percepcji. Z perspektywy psychologii i filozofii, oddaje on istotę tego, jak ludzki umysł przetwarza i konstruuje rzeczywistość, a także jak bardzo subiektywne staje się dla nas to, co obiektywne.
Na poziomie filozoficznym, cytat ten dotyka problemu epistemologii – nauki o poznaniu. Czym jest prawda „goła”? Czy taka prawda w ogóle istnieje poza naszymi interpretacjami? Często zakładamy, że prawda jest absolutna i niezależna od obserwatora. Jednak Wróblewski sugeruje, że w momencie, gdy zaczynamy ją komentować, czyli ubierać w nasze słowa, perspektywy, doświadczenia, emocje i przekonania, staje się ona czymś innym. Przestaje być „czystą” obserwacją, a staje się interpretacją. Każdy komentarz jest jak filtr, który zmienia oryginalny obraz prawdy, dodając do niej nowe odcienie lub ją zniekształcając.
Ranisz siebie, bo chronisz
wewnętrzne dziecko?
To ta odrzucona część Ciebie, która wciąż czeka na poczucie bezpieczeństwa, uznanie i miłość. I tylko Ty możesz ją nimi obdarzyć🤍
Z psychologicznego punktu widzenia, kluczowe jest tutaj pojęcie konstruktywizmu. Ludzki umysł nie jest pasywnym odbiorcą informacji; aktywnie konstruuje znaczenie. Kiedy prawda jest „ubrana w komentarze”, oznacza to, że została przetworzona przez indywidualne schematy poznawcze, uprzedzenia, emocje oraz społeczne i kulturowe uwarunkowania komentującego. Niewiele informacji dociera do nas w stanie surowym. Zazwyczaj jest już przefiltrowana przez innych – media, znajomych, ekspertów. Nawet gdy samodzielnie obserwujemy jakieś zjawisko, nasz wewnętrzny „komentarz” (wewnętrzny monolog, skojarzenia, oceny) nadaje mu osobiste znaczenie.
Cytat ten podkreśla również psychologiczną pułapkę, jaką jest tendencja konfirmacyjna. Szukamy komentarzy i interpretacji, które potwierdzają nasze już istniejące przekonania, a odrzucamy te, które im zaprzeczają. W ten sposób prawda staje się jeszcze mniej „goła”, a coraz bardziej dopasowana do naszej wewnętrznej narracji. Im więcej komentarzy, tym trudniej dotrzeć do pierwotnej esencji, ponieważ każdy dodaje kolejną warstwę subiektywności. To prowadzi do rozmycia obiektywizmu i tworzenia wielu, często sprzecznych, „prawd” w przestrzeni publicznej i prywatnej komunikacji. W konsekwencji tego procesu, pierwotna, nieskażona informacja ulega zniekształceniu, stając się jedynie jedną z wielu wersji, które opierają się na interpretacjach i subiektywnych odczuciach. Zrozumienie tego mechanizmu jest kluczowe dla krytycznego myślenia i świadomego odbioru informacji.