Być szczęśliwym - tego trzeba się uczyć.
Szczęście to umiejętność wymagająca świadomej pracy, rozwijania pozytywnych nawyków myślowych i budowania sensownego życia.
„Być szczęśliwym – tego trzeba się uczyć” – Eurypides: Filozoficzno-Psychologiczne Rozważania
Słowa Eurypidesa, choć wypowiedziane wieki temu, zaskakująco trafnie korespondują ze współczesnymi odkryciami psychologii pozytywnej i filozoficznych nurtów poszukujących sensu ludzkiego istnienia. Stwierdzenie, że szczęście jest umiejętnością, a nie jedynie ulotnym stanem emocjonalnym, otwiera przestrzeń do głębokiej autorefleksji i aktywnego działania.
Z perspektywy psychologicznej, cytat ten podkreśla, że szczęście nie jest jedynie kwestią genetycznych predyspozycji czy sprzyjających okoliczności zewnętrznych, lecz przede wszystkim efektem świadomej pracy nad sobą. Współczesne badania nad dobrostanem psychicznym (well-being) wskazują, że około 40-50% naszych odczuć szczęścia jest zależne od naszych celowych działań i postaw. Eurypides sugeruje, że szczęście to kompetencja, którą można rozwijać poprzez praktykę, podobnie jak naukę gry na instrumencie czy języka. Oznacza to m.in. rozwijanie rezyliencji (odporności psychicznej), umiejętności radzenia sobie ze stresem, kultywowanie wdzięczności, empatii, a także świadome budowanie relacji międzyludzkich.
Ranisz siebie, bo chronisz
wewnętrzne dziecko?
To ta odrzucona część Ciebie, która wciąż czeka na poczucie bezpieczeństwa, uznanie i miłość. I tylko Ty możesz ją nimi obdarzyć🤍
W świecie, który każe Ci być kimś, odważ się być sobą.
Radykalna samoakceptacja to zaproszenie do wewnętrznej wolności.
Zobacz, czym jest i jak wiele może Ci dać!
Filozoficznie, cytat Eurypidesa odnosi się do koncepcji eudajmonii – szczęścia rozumianego jako życie pełne sensu i spełnienia, osiągane poprzez realizację swojego potencjału i cnotliwe postępowanie. Nie chodzi tu o hedonistyczne, krótkotrwałe przyjemności, lecz o trwały stan wewnętrznej harmonii i zadowolenia. „Uczyć się szczęścia” to zatem proces samopoznania, refleksji nad własnymi wartościami i dążeniami. To także akceptacja trudności i niepowodzeń jako integralnej części życia, z których można wyciągnąć naukę i wzmocnić swoją wewnętrzną siłę.
Kluczowym elementem tego uczenia się jest świadomość własnych myśli i emocji. Psychologia poznawcza dowodzi, że sposób, w jaki interpretujemy wydarzenia w naszym życiu, ma decydujący wpływ na nasze samopoczucie. Uczenie się szczęścia to również uczenie się pozytywnego myślenia, reframingu poznawczego, a także zdolności do odpuszczania i wybaczania. To proces nieustannego rozwoju, w którym aktywnie kształtujemy naszą rzeczywistość wewnętrzną, niezależnie od zewnętrznych okoliczności. Eurypides, w tym krótkim zdaniu, zawarł esencję proaktywnego podejścia do życia i odpowiedzialności za własny dobrostan.