Cierpienie rodzi się wtedy, kiedy oczekujemy, że inni będą nas kochać tak jak sobie to wymyśliliśmy, a nie tak jak powinna objawiać się miłość.
Cierpienie wynika z nierealistycznych oczekiwań wobec miłości innych, którzy kochają po swojemu, nie tak jak sobie wymyśliliśmy.
Głębokie korzenie cierpienia w zderzeniu oczekiwań z rzeczywistością
Cytat Paulo Coelho dotyka sedna ludzkiego cierpienia, wskazując na jego źródło w fundamentalnym dysonansie między naszymi wewnętrznymi projekcjami a zewnętrzną rzeczywistością. Z perspektywy psychologicznej, odnosi się on do niezwykle istotnego zjawiska, jakim jest błąd atrybucji oraz idealizacja relacji. Tworzymy w umyśle skomplikowane narracje na temat tego, jak powinna wyglądać miłość, jak powinni zachowywać się ludzie, którzy nas kochają, i jakie emocje powinni nam okazywać. Te konstrukcje często są wypadkową naszych wcześniejszych doświadczeń, zarówno pozytywnych, jak i negatywnych, często nieświadomie zakodowanych w naszym schematach poznawczych (np. schemat opuszczenia, deprywacji emocjonalnej). Kiedy rzeczywiste zachowania innych osób odbiegają od tych wyidealizowanych wzorców, aktywuje się mechanizm dysonansu poznawczego, prowadząc do frustracji, gniewu, smutku – czyli szeroko pojętego cierpienia.
Filozoficznie, cytat wskazuje na problem nacisku na autonomię jednostki w określaniu własnej wizji szczęścia przy jednoczesnym zaniedbywaniu autonomii Innego. Myślimy o miłości jako o czymś, co ma zaspokajać nasze potrzeby i definiować nasze szczęście, zapominając, że druga osoba ma swoje własne definicje miłości, swoje sposoby okazywania uczuć, które mogą być radykalnie odmienne od naszych. Ta tendencja do egocentrycznego postrzegania miłości prowadzi do nierealistycznych oczekiwań. Nie chodzi tu o to, że miłość powinna objawiać się w jakiś jeden, uniwersalny sposób. Wręcz przeciwnie, cytat sugeruje, że to właśnie nasza sztywność w definiowaniu 'właściwej' formy miłości jest problemem. Prawdziwa miłość, w ujęciu psychodynamicznym, często wymaga zdolności do empatii i przyjmowania drugiej osoby taką, jaką jest, z jej własnymi sposobami okazywania uczuć, nawet jeśli nie zawsze są one zgodne z naszymi fantazjami. Cierpienie rodzi się więc z odmowy akceptacji tej inności i z desperackiej próby wpasowania Innego w formę, którą sami dla niego stworzyliśmy.
Odzyskaj wewnętrzny spokój i pewność siebie.
Zbuduj trwałe poczucie własnej wartości.
Ranisz siebie, bo chronisz
wewnętrzne dziecko?
To ta odrzucona część Ciebie, która wciąż czeka na poczucie bezpieczeństwa, uznanie i miłość. I tylko Ty możesz ją nimi obdarzyć🤍
Czy wiesz, że relacje z matką są kanwą
dla wszystkich innych relacji, jakie nawiązujesz w życiu?
Poznaj mechanizmy, które kształtują Cię od dzieciństwa.
Odzyskaj władzę nad sobą i stwórz przestrzeń dla nowych relacji – z matką, córką, światem i samą sobą 🤍
W świecie, który każe Ci być kimś, odważ się być sobą.
Radykalna samoakceptacja to zaproszenie do wewnętrznej wolności.
Zobacz, czym jest i jak wiele może Ci dać!
Kluczem do uwolnienia się od tego cierpienia jest zrozumienie i przyjęcie faktu, że miłość ma wiele języków. Zamiast oczekiwać, że inni przeczytają w naszych myślach i będą realizować nasze scenariusze, powinniśmy uczyć się komunikować nasze potrzeby w sposób jasny i otwarty, jednocześnie będąc otwartymi na to, jak inni wyrażają swoje uczucia. To wymaga pracy nad samoświadomością, nad rozpoznawaniem własnych schematów i nad elastycznością w relacjach.