Cywilizacja lepiej rozwinięta zawsze kolonizowała gorzej rozwiniętą. Pomyślmy o tym, ciesząc się na spotkanie z UFO.
Cytat Majewskiego to psychologiczna projekcja historycznych lęków o dominację, rodząca strach przed odwróceniem ról w kontakcie z cywilizacją pozaziemską.
Emocje w obliczu Innego: Strach przed Konfrontacją z Nieznanym
Cytat Andrzeja Majewskiego, na pozór prosty i lekko ironiczny, kryje w sobie głębokie pokłady psychologicznych mechanizmów ludzkiej percepcji i reagowania na nieznane. Jego sedno tkwi w projekcji lęków i doświadczeń historycznych na hipotetyczne spotkanie z cywilizacją pozaziemską. Majewski wzywa nas do przemyślenia konsekwencji hierarchizacji i dominacji, które charakteryzowały interakcje między ludzkimi cywilizacjami. Kluczem jest tu analogia historyczna: skoro „cywilizacja lepiej rozwinięta zawsze kolonizowała gorzej rozwiniętą”, to logiczne (w ramach ludzkiej logiki), że podobny schemat mógłby zajść w przypadku interakcji z zaawansowaną cywilizacją kosmitów.
Z psychologicznego punktu widzenia, ten cytat jest znakomitym przykładem projekcji. Ludzkość, obarczona bagażem własnych ciemnych stron – historii podboju, wyzysku i destrukcji – obawia się, że ta sama dynamika zostanie zastosowana wobec niej. Nie jest to strach przed „innym” jako takim, lecz strach przed „innym”, który mógłby być lustrem dla naszych własnych postaw. Obawa przed kolonizacją przez UFO nie wynika z racjonalnego przewidywania ich intencji, lecz z głęboko zakorzenionego lęku przed odwróceniem ról: bycia poddanym, a nie podbijającym.
Kolejnym aspektem jest archetypiczny strach przed nieznanym. Mimo fascynacji i ciekawości, która towarzyszy myśleniu o UFO, istnieje równocześnie pierwotny lęk przed tym, co wykracza poza nasze ramy poznawcze. Cywilizacja pozaziemska, ze swoją potencjalną przewagą technologiczną i inną logiką, stanowi zagrożenie dla naszej poczucia kontroli i pozycji w kosmosie. Majewski celnie punktuje ten paradoks: z jednej strony pragniemy kontaktu, z drugiej strony intuicyjnie czujemy, że może on nieść ze sobą radykalne przekształcenie naszego świata, być może wcale nie na naszą korzyść.
Wreszcie, cytat rzuca światło na znaczenie samoświadomości i pokory. Zmusza nas do refleksji nad własną historią i moralnym dziedzictwem. Zamiast bezrefleksyjnie oczekiwać mesjanistycznych „zbawców” z kosmosu, autor zachęca do zdrowej dozy sceptycyzmu i do uświadomienia sobie, że konsekwencje zetknięcia z cywilizacją technicznie przewyższającą nas mogą być zgoła inne niż bajkowe wizje.