Człowiek winien tyleż wysiłku dać w upraszczanie swego życia, ile go daje w komplikowanie.
Bergson wzywa do świadomego równoważenia wysiłku w komplikowaniu życia z wysiłkiem w upraszczaniu, by odnaleźć autentyczność i spokój.
Głębokie Upraszczanie vs. Komplikowanie: Bergsonowska Perspektywa Ludzkiej Egzystencji
Cytat Henri Bergsona, „Człowiek winien tyleż wysiłku dać w upraszczanie swego życia, ile go daje w komplikowanie”, stanowi niezwykle trafne i głębokie spostrzeżenie na temat ludzkiej kondycji, rezonujące zarówno w wymiarze filozoficznym, jak i psychologicznym.
Filozoficznie, Bergson, znany z podkreślania znaczenia intuicji i czasu jako trwania (durée) w przeciwieństwie do racjonalnego, spolaryzowanego myślenia, widzi życie jako ciągły strumień doświadczeń. Komplikowanie życia wynika z naszej tendencji do analizowania, kategoryzowania i racjonalizowania każdego aspektu egzystencji, co prowadzi do sztucznych podziałów i oddala nas od bezpośredniego doświadczania. Tworzymy złożone systemy społeczne, narzucamy sobie niezliczone role, gonimy za iluzorycznymi celami, które w rzeczywistości odciągają nas od autentycznego bycia. To komplikowanie jest często napędzane strachem przed pustką, potrzebą kontroli i społecznymi oczekiwaniami, tworzącymi iluzoryczną sieć wymagań i zależności.
Ranisz siebie, bo chronisz
wewnętrzne dziecko?
To ta odrzucona część Ciebie, która wciąż czeka na poczucie bezpieczeństwa, uznanie i miłość. I tylko Ty możesz ją nimi obdarzyć🤍
Czy wiesz, że relacje z matką są kanwą
dla wszystkich innych relacji, jakie nawiązujesz w życiu?
Poznaj mechanizmy, które kształtują Cię od dzieciństwa.
Odzyskaj władzę nad sobą i stwórz przestrzeń dla nowych relacji – z matką, córką, światem i samą sobą 🤍
W świecie, który każe Ci być kimś, odważ się być sobą.
Radykalna samoakceptacja to zaproszenie do wewnętrznej wolności.
Zobacz, czym jest i jak wiele może Ci dać!
Z perspektywy psychologicznej, owe „upraszczanie” można interpretować jako powrót do esencji bytu, praktykowanie uważności (mindfulness) i akceptacji chwili obecnej. Ludzie często dążą do gromadzenia dóbr materialnych, relacji czy informacji, wierząc, że to uczyni ich życie bogatszym, podczas gdy w rzeczywistości często prowadzi to do przeciążenia poznawczego, lęku i chronicznego stresu. Upraszczanie jest procesem dekonstrukcji – świadomego rezygnowania z nadmiaru, który nie służy naszemu dobrostanowi psychicznemu. Oznacza to odrzucenie zbędnych oczekiwań (zarówno własnych, jak i narzuconych), redukcję zewnętrznych stymulacji, skupienie na autentycznych potrzebach i relacjach. Bergsonowski apel jest więc wezwaniem do samoświadomości i autentyczności – do bycia bardziej w pełni obecnym w „trwaniu” zamiast nieustannym dążeniem do „posiadania” i „bycia więcej” w sensie ilościowym. Równowaga między upraszczaniem a komplikowaniem jest kluczem do osiągnięcia wewnętrznego spokoju i harmonii w złożonym świecie.