Dla człowieka nie tylko świat otaczający jest zagadką; jest on nią sam dla siebie. I z obu tajemnic bardziej dręczącą wydaje się ta druga.
Kępiński podkreśla, że wewnętrzny świat człowieka jest trudniejszą i bardziej dręczącą zagadką do rozwikłania niż zewnętrzny świat.
Złożoność ludzkiego bytu: Wewnętrzny labirynt
Cytat Antoniego Kępińskiego uderza w samo serce ludzkiego doświadczenia, ukazując, że o ile świat zewnętrzny, jego mechanizmy i fenomeny, stanowią fascynującą, lecz często uchwytną do pewnego stopnia zagadkę, o tyle człowiek sam dla siebie pozostaje najgłębszą i najbardziej dręczącą niewiadomą. W perspektywie psychologicznej oznacza to, że fundamentalne dążenie do poznania i zrozumienia, wrodzone każdemu bytowaniu, napotyka największą barierę w sferze introspekcji, samoświadomości i egzystencjalnego samorozumienia.
Egzystencjalny niepokój i autentyczność
Kępiński, jako psychiatra i filozof, doskonale rozumiał, że dręczący charakter tej wewnętrznej tajemnicy wynika z niemożności pełnego uchwycenia własnego „ja”. To nie jest wyłącznie kwestia braku informacji, lecz inherentna zmienność, dynamika i wielowarstwowość ludzkiej psychiki. Jesteśmy zbudowani z warstw świadomych i nieświadomych, z konfliktów wewnętrznych, pragnień, lęków i mechanizmów obronnych, które często pozostają dla nas samych nieprzeniknione. Próby zrozumienia siebie są nieustannym zmaganiem, które może prowadzić do egzystencjalnego niepokoju – poczucia zagubienia, braku sensu lub niemożności zdefiniowania własnego miejsca w świecie. To dążenie do autentyczności, bycia w zgodzie ze sobą, natrafia na opór w samym podmiocie poznającym.
Ranisz siebie, bo chronisz
wewnętrzne dziecko?
To ta odrzucona część Ciebie, która wciąż czeka na poczucie bezpieczeństwa, uznanie i miłość. I tylko Ty możesz ją nimi obdarzyć🤍
W świecie, który każe Ci być kimś, odważ się być sobą.
Radykalna samoakceptacja to zaproszenie do wewnętrznej wolności.
Zobacz, czym jest i jak wiele może Ci dać!
Aspekty psychologiczne i kliniczne
Z psychologicznego punktu widzenia, ta wewnętrzna zagadka manifestuje się w wielu sferach: od trudności z identyfikacją własnych emocji i motywacji, przez kryzysy tożsamości, po głębokie zaburzenia psychiczne. Pacjenci często przychodzą do terapeuty, nie rozumiejąc własnych zachowań, cierpień czy niezrealizowanych pragnień. To poszukiwanie jest procesem bolesnym, wymagającym konfrontacji z własnymi cieniami, ograniczeniami i paradoksami. Dręczący charakter tej tajemnicy wynika z nierozwiązywalności jej w pełni. Zawsze pozostanie jakiś obszar nieodkryty, a samo dążenie do poznania siebie jest procesem niekończącym się, paradoksalnie niosącym zarówno cierpienie, jak i potencjał do głębokiego rozwoju i samopoznania.