Do diabła z tym wszystkim! Nie ma grzechu i nie ma cnoty. Jest tylko to, co ludzie robią. I wszystko, co robią, jest ludzkie. Czasem to, co robią, jest ładne, czasem jest brzydkie, ale tylko tyle ma się prawo o tym powiedzieć.
Słowa Steinbecka demontują absolutną moralność, podkreślając ludzkie działanie jako jedyny fakt, oceniane subiektywnie jako 'ładne' lub 'brzydkie'.
Cytat Steinbecka z miejsca uderza w samo sedno ludzkiego doświadczenia, prowokując do głębokiej refleksji nad naturą moralności, działania i percepcji. Słowa „Do diabła z tym wszystkim! Nie ma grzechu i nie ma cnoty. Jest tylko to, co ludzie robią.” stanowią radykalne odrzucenie absolutystycznych ram etycznych, które tradycyjnie klasyfikują ludzkie czyny jako inherentnie dobre lub złe. Psychologicznie, to stwierdzenie jest wyzwalające, ponieważ demontuje poczucie winy i triumfu oparte na zewnętrznych, często religijnych lub społecznych, standardach. Zamiast tego, Steinbeck przesuwa akcent na sam akt działania – na to, co ludzie robią. To podejście rezonuje z psychologią behawioralną, która skupia się na obserwowalnym zachowaniu, oraz z egzystencjalizmem, który podkreśla radykalną wolność i odpowiedzialność jednostki za własne wybory i czyny. Nie ma z góry nadanej wartości moralnej; wartość pojawia się dopiero w kontekście ludzkiej interakcji ze światem i jej konsekwencjach.
Dalsze zdanie, „I wszystko, co robią, jest ludzkie.”, rozszerza tę perspektywę, przypominając nam o fundamentalnej wspólności wszystkich ludzkich doświadczeń. Niezależnie od tego, czy czyn jest postrzegany jako „dobry” czy „zły”, zawsze wypływa z ludzkiej psychiki, z ludzkich motywacji, potrzeb, lęków i pragnień. To zaproszenie do empatii i zrozumienia, a nie do osądzania. Oznacza to, że nawet najbardziej odrażające czyny mają swoje korzenie w ludzkiej naturze, co wcale nie oznacza ich aprobaty, lecz potrzebę zrozumienia ich etiologii. W psychologii kryminalistycznej czy psychopatologii, taka perspektywa jest kluczowa dla analizy motywacji i opracowywania strategii interwencji.
W świecie, który każe Ci być kimś, odważ się być sobą.
Radykalna samoakceptacja to zaproszenie do wewnętrznej wolności.
Zobacz, czym jest i jak wiele może Ci dać!
Ostatnia część, „Czasem to, co robią, jest ładne, czasem jest brzydkie, ale tylko tyle ma się prawo o tym powiedzieć.”, jest kulminacyjnym punktem cytatu, sprowadzającym ocenę do subiektywnej estetyki lub odbioru. Nie ma tu miejsca na moralną wyższość czy potępienie w kategoriach absolutnego „grzechu”. Jest tylko ładne lub brzydkie – terminy, które są dalece bardziej subiektywne i relatywne niż „dobre” i „złe”. To podkreśla, że nasza ocena ludzkich czynów jest często uwarunkowana naszymi własnymi wartościami, doświadczeniami i percepcją. Psychologicznie, to wskazuje na wpływ schematów poznawczych i tendencyjności w ocenie innych. Cytat Steinbecka zachęca do przyjęcia postawy radykalnej akceptacji ludzkiej natury w jej całej złożoności i sprzecznościach, odrzucając dualistyczne myślenie na rzecz bardziej niuansowego spojrzenia na ludzkie działanie jako po prostu – ludzkie.