Gdyby ludzie nie mieli nadziei na życie w tym drugim, lepszym świecie, może ten świat próbowaliby uczynić lepszym?
Nadzieja na "lepszy świat" (np. pozagrobowy) może osłabiać motywację do aktywnego kształtowania i ulepszania obecnego życia.
Ajsz: Nadzieja jako Ucieczka i Impuls do Działania
Cytat Andrzeja Majewskiego dotyka fundamentalnego aspektu ludzkiej psychiki i filozofii: roli nadziei w kształtowaniu naszego zaangażowania w teraźniejszość. Na poziomie psychologicznym, nadzieja na życie w „drugim, lepszym świecie”, niezależnie czy kontekstualizowana religijnie (życie pozagrobowe, raj) czy świecko (idealna przyszłość, utopia), pełni funkcję potężnego mechanizmu obronnego i adaptacyjnego. W obliczu cierpienia, niesprawiedliwości i egzystencjalnej niepewności, wizja lepszej alternatywy dostarcza ukojenia, sensu i wytrwałości.
Z perspektywy psychologii egzystencjalnej, ludzie dążą do redukcji lęku przed śmiercią i poczucia anomii. Nadzieja na życie pozagrobowe, czy też na osiągnięcie idealnego stanu w przyszłości, może być formą sublimacji, przeniesienia frustracji związanych z niedoskonałością obecnej rzeczywistości na poziom transcendentny. Mechanizm ten, choć adaptacyjny, może mieć również paraliżujące konsekwencje dla motywacji do działania w TU i TERAZ. Jeśli utopia jest obietnicą przyszłości, do której nie musimy aktywnie dążyć, ponieważ jej spełnienie jest zagwarantowane (np. przez siłę wyższą), to może to prowadzić do pasywności i fatalizmu.
Odzyskaj wewnętrzny spokój i pewność siebie.
Zbuduj trwałe poczucie własnej wartości.
Ranisz siebie, bo chronisz
wewnętrzne dziecko?
To ta odrzucona część Ciebie, która wciąż czeka na poczucie bezpieczeństwa, uznanie i miłość. I tylko Ty możesz ją nimi obdarzyć🤍
Czy wiesz, że relacje z matką są kanwą
dla wszystkich innych relacji, jakie nawiązujesz w życiu?
Poznaj mechanizmy, które kształtują Cię od dzieciństwa.
Odzyskaj władzę nad sobą i stwórz przestrzeń dla nowych relacji – z matką, córką, światem i samą sobą 🤍
W świecie, który każe Ci być kimś, odważ się być sobą.
Radykalna samoakceptacja to zaproszenie do wewnętrznej wolności.
Zobacz, czym jest i jak wiele może Ci dać!
Majewski sugeruje, że ta projekcja na przyszłość lub na „inny świat” może zwalniać nas z odpowiedzialności za budowanie lepszego świata doczesnego. Gdy skupiamy się na osiągnięciu doskonałości poza obecnym życiem, zasoby energii psychicznej, kreatywności i zaangażowania, które mogłyby być skierowane na rozwiązywanie realnych problemów, zostają przekierowane. Paradoksalnie, ucieczka w nadzieję na idealne jutro może osłabiać determinację do kształtowania lepszego dziś. Pytanie Majewskiego rzuca wyzwanie dogmatom, zmuszając do refleksji nad tym, czy nasze najgłębsze pragnienia i najsilniejsze nadzieje nie stają się czasem przeszkodą w proaktywnym działaniu tu i teraz. Wskazuje na możliwość, że jeśli jedyną nadzieją byłaby poprawa obecnych warunków, ludzkość mogłaby odkryć w sobie niezmierzone pokłady determinacji i sprawczości, które obecnie są rozproszone przez obietnice poza obecną rzeczywistością.