Jeśli kobieta cię zdradzi, zawsze mieć będzie żal do ciebie, że z twego powodu nie mogła uczynić tego wcześniej.
Kobieta zdradzająca projektuje własne poczucie winy na partnera, obwiniając go za powstrzymywanie jej przed wcześniejszym zaspokojeniem pragnień.
Głębokie spojrzenie na paradoks zdrady wg. Makuszyńskiego
Cytat Kornela Makuszyńskiego, na pierwszy rzut oka prowokacyjny i stereotypowy, oferuje fascynujące psychoanalityczne i egzystencjalne spojrzenie na dynamikę zdrady i poczucia winy. Mimo iż posługuje się on archaicznym językiem i generalizującym określeniem „kobieta”, możemy odczytać go jako metaforę ludzkiej psychiki w kontekście konfliktu pragnień i ograniczeń.
Makuszyński nie mówi o racjonalnym rozumieniu zdrady, lecz o jej podłożu emocjonalnym i podświadomym. Słowo „żal” jest tu kluczowe. Nie jest to żal do siebie za złamanie przysięgi czy zdradę zaufania, lecz do partnera. To paradoksalne odwrócenie odpowiedzialności wskazuje na mechanizm projekcji. Osoba zdradzająca, niezdolna do udźwignięcia ciężaru własnej winy, przenosi ją na partnera. Partner staje się kozłem ofiarnym, ucieleśnieniem „przeszkody” czy „ograniczenia”, które rzekomo uniemożliwiało wcześniejsze zaspokojenie pragnień.
Możemy tu również doszukiwać się echa freudowskiej koncepcji id, ego i superego. „Żal, że nie mogła uczynić tego wcześniej” może być interpretowany jako echo stłumionych pragnień (id), które w końcu znalazły ujście. Partner staje się symbolem superego – norm, zasad i ograniczeń społecznych, które przez długi czas hamowały impuls. Zdrada staje się aktem buntu, a żal do partnera jest wyrazem pretensji do tych ograniczeń, które utrudniały wcześniejsze „wyzwolenie”.
Czy wiesz, że relacje z matką są kanwą
dla wszystkich innych relacji, jakie nawiązujesz w życiu?
Poznaj mechanizmy, które kształtują Cię od dzieciństwa.
Odzyskaj władzę nad sobą i stwórz przestrzeń dla nowych relacji – z matką, córką, światem i samą sobą 🤍
Prokrastynacja to nie lenistwo.
To wołanie Twojego lęku
Naucz się działać mimo wątpliwości, lęku i perfekcjonizmu
Przeszłość kształtuje Twoje relacje, dorosłe wybory i poczucie własnej wartości. Czas je uzdrowić 🤍
Z perspektywy egzystencjalnej, cytat ten dotyka kwestii autentyczności i wolności wyboru. Jeśli osoba czuje, że partner ją „wiąże” lub „powstrzymuje” przed realizacją samych siebie, zdrada może być postrzegana jako drastyczna próba odzyskania poczucia podmiotowości. Żal nie jest wtedy do partnera jako osoby, ale do sytuacji, w której partner staje się ucieleśnieniem utraconych możliwości i niezrealizowanych pragnień. To nie tyle wina partnera, co raczej ból związany z poczuciem utraconego czasu i pragnienia, by żyć „pełniej” lub „inaczej”.
W gruncie rzeczy, cytat Makuszyńskiego to błyskotliwa obserwacja mechanizmów psychologicznych, które prowadzą do odwrócenia winy i projekcji wewnętrznych konfliktów na zewnątrz. Mimo swojej kontrowersyjnej formy, zachęca do głębszej refleksji nad złożonością ludzkich relacji i ukrytymi motywacjami, które kierują naszymi działaniami, zwłaszcza w obliczu naruszenia zaufania.