Kiedy naprawdę zapragniesz miłości, będzie czekać na ciebie.
Kiedy dojrzejesz do prawdziwej miłości, otworzysz się na nią, dostrzeżesz i będziesz w stanie ją stworzyć oraz utrzymać.
Kiedy naprawdę zapragniesz miłości, będzie czekać na ciebie.
Słowa Oscara Wilde'a, choć z pozoru proste i romantyczne, skrywają w sobie głęboką psychologiczną i egzystencjalną prawdę, która dotyka samej istoty ludzkiego doświadczenia miłości. Nie chodzi tu o magiczne zaklinanie rzeczywistości, lecz o fundamentalną zmianę perspektywy i gotowość wewnętrzną, która otwiera nas na możliwość przyjęcia miłości.
Kluczowe wydaje się tu słowo „naprawdę”. Nie chodzi o powierzchowne pragnienie, listę cech idealnego partnera czy społeczną presję bycia w związku. „Naprawdę pragnąć” miłości oznacza gotowość na przyjęcie jej w całej złożoności – z jej radościami, wyzwaniami, trudnościami, a także z ryzykiem zranienia. To stan psychiczny obejmujący auto-refleksję, pracę nad własnymi lękami i oczekiwaniami, a także rozwinięcie zdolności do autentycznego dawania siebie i przyjmowania drugiego człowieka. Psychologicznie, jest to proces dojrzewania ego, integracji własnych ambicji z potrzebą bliskości, oraz budowania zdrowego poczucia własnej wartości, które nie jest uzależnione od posiadania partnera. Często, zanim będziemy zdolni do zdrowej miłości, musimy przepracować stare rany, schematy z dzieciństwa, a także uwolnić się od iluzji dotyczących tego, jak miłość „powinna” wyglądać. Jest to akceptacja własnej wrażliwości i otworzenie się na drugiego człowieka bez nadmiernych projekcji i nierealistycznych idealizacji.
Czy wiesz, że relacje z matką są kanwą
dla wszystkich innych relacji, jakie nawiązujesz w życiu?
Poznaj mechanizmy, które kształtują Cię od dzieciństwa.
Odzyskaj władzę nad sobą i stwórz przestrzeń dla nowych relacji – z matką, córką, światem i samą sobą 🤍
W świecie, który każe Ci być kimś, odważ się być sobą.
Radykalna samoakceptacja to zaproszenie do wewnętrznej wolności.
Zobacz, czym jest i jak wiele może Ci dać!
„Będzie czekać na ciebie” nie oznacza, że miłość biernie oczekuje, stacjonarna i gotowa do odebrania w momencie naszego pragnienia. Raczej symbolizuje, że kiedy nasz stan wewnętrzny jest odpowiedni – gdy jesteśmy otwarci, dojrzali emocjonalnie, gotowi na zaangażowanie i akceptację – wówczas jesteśmy w stanie ją dostrzec, stworzyć i utrzymać. Miłość nie jest tylko zewnętrznym zrządzeniem losu, ale także wewnętrznym aktem kreacji, który wymaga zaangażowania i pracy. To afirmacja, że świat zewnętrzny, łącznie z możliwością prawdziwej miłości, staje się dostępny, gdy nasza psychika jest na to przygotowana. Niewidzialne wcześniej okazje stają się widzialne, a nieuświadomione potrzeby zostają zaspokojone, ponieważ sami zmieniliśmy swoje wewnętrzne nastawienie i zrezygnowaliśmy z obronnych mechanizmów, które do tej pory blokowały realne połączenie.