×

warsztaty online, które zmienią Twoje życie na lepsze
Zaloguj
0

Brak produktów w koszyku.

Cytat: Pablo Picasso - Kiedy się kocha kobietę, nie…
Kiedy się kocha kobietę, nie sięga się po narzędzia dla mierzenia jej kształtów; kocha się ją za pomocą swych pragnień; a tymczasem zrobiono wszystko, co się dało, żeby nawet miłość poddawać kanonom.
Pablo Picasso

Miłość autentyczna wykracza poza zewnętrzne oceny i społeczne kanony; jest napędzana głębokimi pragnieniami, które nie poddają się mierzeniu.

Głębia miłości poza miarą: Perspektywa psychoanalityczna na cytat Picassa

Cytat Picassa, „Kiedy się kocha kobietę, nie sięga się po narzędzia dla mierzenia jej kształtów; kocha się ją za pomocą swych pragnień; a tymczasem zrobiono wszystko, co się dało, żeby nawet miłość poddawać kanonom”, jest niezwykle bogaty pod kątem filozoficznym i psychologicznym. W swej istocie, łączy on w sobie krytykę racjonalizacji i obiektywizacji doświadczenia ludzkiego, szczególnie w sferze miłości, z głębokim wglądem w naturę samego uczucia.

Z psychologicznego punktu widzenia, Picasso trafia w sedno pierwotnej, nieuwarunkowanej miłości — tej, która wykracza poza zewnętrzne kanony piękna i społeczne oczekiwania. Termin „narzędzia dla mierzenia jej kształtów” symbolizuje tutaj dążenie do kategoryzacji, analizy i obiektywizacji. Jest to odzwierciedlenie mechanizmu obronnego, w którym ludzie starają się zredukować złożoność i nieprzewidywalność uczuć do mierzalnych, porównywalnych parametrów. Współczesna psychologia, zwłaszcza nurty humanistyczne i psychoanalityczne, podkreśla, że autentyczna miłość wykracza poza powierzchowną ocenę. Nie jest to transakcja czy kalkulacja, lecz raczej głębokie zaangażowanie emocjonalne i pragnienie wzajemnej bliskości.

Czy wiesz, że relacje z matką są kanwą
dla wszystkich innych relacji, jakie nawiązujesz w życiu?

wróbelek

W świecie, który każe Ci być kimś, odważ się być sobą.

Prokrastynacja to nie lenistwo.
To wołanie Twojego lęku

Kluczowe w cytacie są „pragnienia”. W kontekście psychoanalizy, pragnienia stanowią motor naszej psychiki – są to nieświadome impulsy, dążenia i tęsknoty, które kształtują nasze relacje i wybory. Kochanie „za pomocą swych pragnień” oznacza zatem poddanie się tej instynktownej, często irracjonalnej sile, która nie podlega pomiarom ani racjonalnym ocenom. To miłość w swojej najbardziej surowej i autentycznej formie, wolna od filtrów społecznych i kulturowych, które próbują ją „ureglementować”.

Druga część cytatu – „a tymczasem zrobiono wszystko, co się dało, żeby nawet miłość poddawać kanonom” – wyraża głębokie rozgoryczenie Picassa wobec społecznej tendencji do normalizowania i standaryzowania nawet najbardziej intymnych aspektów ludzkiego życia. Kanony te mogą przybierać formę archetypów piękna, oczekiwań co do roli partnerów, czy nawet algorytmów matrymonialnych, które redukują złożoność relacji do zgodności cech. Picasso sygnalizuje, że ta tendencja to akt przemocy wobec autentycznej miłości, prowadzący do jej zubożenia i utraty spontaniczności. Z psychologicznego punktu widzenia, łączenie miłości z kanonami prowadzi do powstawania schematów poznawczych i behawioralnych, które często uniemożliwiają doświadczanie pełnej, bezwarunkowej miłości, a zamiast tego promują miłość opartą na warunkowości i zewnętrznej walidacji. Picasso domaga się powrotu do miłości wolnej, bazującej na pierwotnych pragnieniach, a nie zewnętrznie narzucanych miarach.