Miarą mowy nie jest ten, kto mówi, lecz ten, który słucha.
Wartość mowy mierzy się jej odbiorem, nie emisją. To słuchacz nadaje znaczenie, filtrując słowa przez własną percepcję i kontekst.
Mierzenie Mowy przez Pryzmat Odbiorcy: Głębia Psychologiczna Platonowej Myśli
Mawia Platon, że prawdziwą miarą mowy nie jest ten, kto ją wypowiada, lecz ten, który jej słucha. Na pierwszy rzut oka zdanie to może wydawać się paradoksalne, zwłaszcza w kulturze, która często gloryfikuje elokwencję i zdolność przemawiania. Jednakże, wnikając w głąb jego psychologicznego i filozoficznego znaczenia, objawia się niezwykła przenikliwość i prawdziwość tej obserwacji. Przemiana akcentu z nadawcy na odbiorcę jest esencją tej myśli, implikując głębokie prawdy o komunikacji, percepcji i naturze ludzkiej interakcji.
Znaczenie i Kontekst Filozoficzny:
W kontekście filozofii Platona, nacisk na odbiorcę rezonuje z jego teorią idei i koncepcją poznania. Dla Platona, rzeczywistość empiryczna jest jedynie cieniem prawdziwej, idealnej rzeczywistości. Słowa, jako narzędzia ekspresji, są więc próbą przywołania tych idei w umyśle słuchacza. Skuteczność komunikacji nie leży w wirtuozerii mówcy, ale w jego zdolności do wzbudzenia w odbiorcy odpowiednich refleksji, skojarzeń i zrozumienia. Jeśli słowa nie dotrą, nie zostaną zinterpretowane zgodnie z intencją, a jeszcze gorzej – zostaną zniekształcone, to ich wartość, niezależnie od kunsztu mówcy, staje się znikoma. Mowa jest mostem; jeśli nikt po nim nie przejdzie, nie spełnia swojej funkcji.
Czy Twój związek Cię wspiera,
czy wyczerpuje?
Jeśli w relacji czujesz samotność lub zagubienie, to znak, że czas odzyskać siebie i stworzyć związek, który naprawdę będzie Cię wspierać 🤍
Ranisz siebie, bo chronisz
wewnętrzne dziecko?
To ta odrzucona część Ciebie, która wciąż czeka na poczucie bezpieczeństwa, uznanie i miłość. I tylko Ty możesz ją nimi obdarzyć🤍
Znaczenie Psychologiczne:
Z perspektywy psychologicznej, myśl Platona jest fundamentalna dla zrozumienia procesów komunikacyjnych. Oznacza ona, że skuteczność komunikacji nie jest cechą wewnętrzną aktu mówienia, lecz efektem jego oddziaływania na drugiego człowieka. To, jak wiadomo z psychologii komunikacji, jest procesem złożonym, na który wpływają:
- Percepcja i interpretacja: Słuchacz filtruje otrzymane informacje przez pryzmat własnych doświadczeń, przekonań, wartości, emocji i stanu uwagi. To co jest jasne dla mówcy, może być niezrozumiałe dla słuchacza.
- Kontekst: Ta sama wypowiedź może mieć diametralnie różne znaczenia w zależności od kontekstu kulturowego, społecznego czy sytuacyjnego.
- Zrozumienie i rezonans emocjonalny: Prawdziwa miara mowy to nie tylko zrozumienie intelektualne, ale często również emocjonalne. Czy słowa wywołały oczekiwaną reakcję, empatię, refleksję, czy też wzbudziły opór, niezrozumienie, a nawet wrogość?
- Aktywne słuchanie: Myśl Platona podkreśla znaczenie aktywnego słuchania. Słuchacz nie jest biernym odbiorcą, lecz aktywnym współtwórcą znaczenia. To jego otwartość, zdolność do empatii i chęć zrozumienia są kluczowe.
Psychologicznie, słowa Platona są przypomnieniem, że jako mówcy ponosimy odpowiedzialność nie tylko za to, co mówimy, ale także za to, jak nasze słowa są odbierane. To zmusza nas do empatii, do próby wejścia w buty słuchacza, do antycypowania jego reakcji i dostosowywania naszego przekazu. Z drugiej strony, jako słuchacze, jesteśmy zaproszeni do uświadomienia sobie naszej roli w procesie tworzenia znaczenia; to nasz umysł i serce nadają ostateczną interpretację i wartość wypowiedzianym słowom. Tym samym, Platon wzywa nas do głębszej refleksji nad wzajemnością i współzależnością w każdym akcie komunikacji, gdzie prawdziwy sens rodzi się w przestrzeni pomiędzy dwoma umysłami.