
Miłość platoniczna to udawanie przed samym sobą, że rewolwer nie jest nabity.
Maugham: miłość platoniczna to ucieczka od intensywności pożądania i ryzyka emocjonalnego, samooszukiwanie się w obliczu 'nabitego rewolweru' namiętności.
Głębia frazy Williama Somerseta Maughama o miłości platonicznej
Cytat Williama Somerseta Maughama, „Miłość platoniczna to udawanie przed samym sobą, że rewolwer nie jest nabity”, jest
głębokim komentarzem dotyczącym natury miłości platonicznej, ludzkiej psychiki, a także mechanizmów obronnych, które stosujemy, aby chronić się przed bólem i pożądaniem.
Z psychologicznego punktu widzenia, Maugham odnosi się do
Dysonans między oczekiwaniami a rzeczywistością
Platoniczny ideał, choć piękny i wzniosły, często zderza się z ludzką, głęboko zakorzenioną potrzebą bliskości fizycznej, pożądania i intymności w wielu wymiarach. Rewolwer w metaforze symbolizuje
Potencjalne źródło bólu i pożądania
niekontrolowane emocje, namiętność i seksualne pragnienia, które są
immanentną częścią wielu relacji międzyludzkich.
Akt „udawania, że rewolwer nie jest nabity” jest zaś
samooszukiwaniem się,
świadomym lub nieświadomym wypieraniem prawdy o własnych potrzebach i uczuciach. Jest to mechanizm obronny, mający na celu
Uniknięcie konfrontacji z trudnymi emocjami

Czy wiesz, że relacje z matką są kanwą
dla wszystkich innych relacji, jakie nawiązujesz w życiu?
Poznaj mechanizmy, które kształtują Cię od dzieciństwa.
Odzyskaj władzę nad sobą i stwórz przestrzeń dla nowych relacji – z matką, córką, światem i samą sobą 🤍

W świecie, który każe Ci być kimś, odważ się być sobą.
Radykalna samoakceptacja to zaproszenie do wewnętrznej wolności.
Zobacz, czym jest i jak wiele może Ci dać!
ochronę przed potencjalnym cierpieniem, odrzuceniem, czy też
nawet przed koniecznością zmierzenia się z własnym,
„niecenzuralnym” pożądaniem.
Można to interpretować jako
formę zaprzeczenia, gdzie człowiek celowo ignoruje intensywność i „niebezpieczeństwo” niewyrażonych pragnień,
które mogą zniszczyć platoniczną fasadę i doprowadzić do
niechcianych konsekwencji.
Maugham sugeruje, że
miłość platoniczna, w swej „czystej” formie, jest często iluzją ,
tworzoną, aby unikać ryzyka i
zranienia, jakie niesie ze sobą pełne,
„nabite” uczuciami i namiętnością zaangażowanie.
Jest to
słodko-gorzka refleksja nad ludzką naturą, która pragnie bliskości, ale jednocześnie obawia się jej najgłębszych, często destrukcyjnych aspektów.