Na żonę należy wybierać tylko taką kobietę, jaką by się wybrało na przyjaciela, gdyby była mężczyzną.
Wybieraj partnerkę, której podstawą jest głęboka przyjaźń, szacunek, zaufanie oraz wzajemne wsparcie intelektualne i emocjonalne, ponadpowierzchowne romantyczne uniesienia.
Filozoficzno-Psychologiczna Analiza Cytatu Josepha Jouberta
Cytat Josepha Jouberta, „Na żonę należy wybierać tylko taką kobietę, jaką by się wybrało na przyjaciela, gdyby była mężczyzną”, jest niezwykle głębokim komentarzem dotyczącym natury relacji międzyludzkich, miłości i wyboru partnera życiowego.
Na pierwszy rzut oka zdanie to może wydawać się przestarzałe lub problematyczne ze względu na wyraźne rozróżnienie płci i odwoływanie się do męskiej perspektywy przyjaźni. Jednakże, aby zrozumieć jego prawdziwe znaczenie, należy spojrzeć na nie przez pryzmat epoki, w której powstało, a także uniwersalnych zasad psychologii relacji. W czasach Jouberta, role społeczne były znacznie bardziej sztywne, a wzbudzanie w sobie cech tradycyjnie męskich w kontekście przyjaźni, oznaczało dążenie do relacji opartej na równości intelektualnej, lojalności, zaufaniu, wzajemnym szacunku i braku sentymentalizmu, który często przypisywano relacjom typowo kobiecym. Wierność, bezinteresowność, zdolność do prowadzenia głębokich rozmów i wspierania się nawzajem w trudnych chwilach – to były esencjalne filary męskiej przyjaźni.
Z psychologicznego punktu widzenia, Joubert sugeruje, że fundamentem trwałego i satysfakcjonującego związku małżeńskiego powinna być głęboka przyjaźń. Nie chodzi tu o romantyczne uniesienia czy tylko fizyczne pociągi, które, choć ważne na początku, często z czasem bledną. Chodzi o budowanie relacji na gruncie solidnych wartości, które pozwalają na przetrwanie prób i wyzwań życia. Wybór partnera, którego szanuje się, z którym można swobodnie rozmawiać na każdy temat, z którym dzieli się wartości i zainteresowania – to podstawa długotrwałego szczęścia. Jest to wybór oparty na autentyczności i kompatybilności charakterów, a nie tylko na powierzchownym uroku.
Sformułowanie „gdyby była mężczyzną” może być odczytane jako próba ominięcia kulturowych oczekiwań wobec kobiet w małżeństwie (np. skupianie się jedynie na urodzie, umiejętnościach domowych czy statusie społecznym) i zwrócenie uwagi na te cechy, które są ponadczasowe i uniwersalne dla wartościowej interakcji międzyludzkiej. Oznacza to, że powinniśmy szukać w partnerce cech, które cenimy w każdej relacji – od partnera biznesowego, przez mentora, po najbliższego powiernika. To partnerstwo oparte na równości, gdzie obie strony są sobie nawzajem oparciem, inspiracją i stymulacją intelektualną. W dzisiejszych czasach, bez względu na płeć, te fundamentalne cechy przyjacielskie pozostają kluczowe dla zdrowej i szczęśliwej relacji małżeńskiej, stanowiąc jej esencję.