Negocjacje nigdy nie mają ostatecznego charakteru. Jeśli zdobędziesz nowe informacje lub będziesz niezadowolony z wynegocjowanych warunków, poproś o ponowne spotkanie.
Negocjacje symbolizują ciągły rozwój życia; akceptuj zmianę, egzekwuj swoją sprawczość i redefiniuj rzeczywistość dla psychicznego dobra.
Cytat Briana Tracy'ego, choć na pierwszy rzut oka zdaje się dotyczyć pragmatycznych aspektów biznesowych, w istocie odsłania głębokie prawdy o ludzkiej naturze, postrzeganiu rzeczywistości i dynamice międzyludzkich interakcji. Jego sedno tkwi w implicytnym uznaniu, że _rzeczywistość_ nie jest statycznym tworem, lecz płynnym, ewoluującym procesem. Z psychologicznego punktu widzenia, kluczowe jest tu pojęcie subiektywnego charakteru doświadczenia. To, co w jednym momencie wydaje się optymalnym rozwiązaniem, w świetle nowych informacji lub zmiany wewnętrznych potrzeb, może stać się niewystarczające, a nawet szkodliwe. Negocjacje stają się więc metaforą życia samego w sobie – ciągłej rewizji, adaptacji i poszukiwania lepszych, bardziej satysfakcjonujących konfiguracji.
Kwestia „niezadowolenia z wynegocjowanych warunków” odwołuje się do kluczowego aspektu psychologii człowieka: homeostazy emocjonalnej i poznawczej. Ludzki umysł dąży do równowagi, a poczucie dysonansu – czy to z powodu informacji niezgodnych z naszymi przekonaniami, czy też niespełnienia oczekiwań – wywołuje wewnętrzny nacisk na zmianę. Tracy podkreśla tu sprawczość podmiotu. Zamiast biernie akceptować niedostatek, cytat zachęca do aktywnego przejęcia kontroli nad własnym losem, manifestującym się w odwadze „poproszenia o ponowne spotkanie”. Jest to wyraz zdrowego poczucia własnej wartości i wiary w możliwość wpływania na otoczenie. Negacja „ostatecznego charakteru” negocjacji to także uwolnienie od presji perfekcji i strachu przed porażką. Umożliwia przyjęcie perspektywy wzrostu, gdzie każda interakcja jest okazją do nauki i rekalibracji, a nie jednorazowym, finalnym starciem. W szerszym kontekście filozoficznym, jest to afirmacja procesualności bytu i odrzucenie determinizmu, na rzecz ciągłego stwarzania siebie i swojej rzeczywistości poprzez aktywne zaangażowanie i otwartość na zmianę.