Nie można zmienić przeszłości, nie można pokierować przyszłością. Można jedynie zadbać o teraźniejszość.
Nie zmienisz przeszłości, nie kontrolujesz przyszłości, lecz w teraźniejszości kształtujesz jedyne, co masz – swoje doświadczenie i reakcje.
Głębokie wyjaśnienie cytatu Stefana Packa: „Nie można zmienić przeszłości, nie można pokierować przyszłością. Można jedynie zadbać o teraźniejszość.”
Cytat Stefana Packa w swojej oszczędnej formie zawiera głęboką prawdę psychologiczną i filozoficzną, która rezonuje z wieloma nurtami myśli humanistycznej. Jego sens leży w podkreśleniu fundamentalnego znaczenia obecności i akceptacji jako kluczowych elementów do osiągnięcia wewnętrznego spokoju i efektywnego funkcjonowania. Analizując go z perspektywy psychologicznej, możemy dostrzec jego silne powiązanie z koncepcjami takimi jak uważność (mindfulness), terapia akceptacji i zaangażowania (ACT) oraz egzystencjalizm.
Stwierdzenie, że „Nie można zmienić przeszłości”, odnosi się do nieodwracalności zdarzeń, które już miały miejsce. Psychologicznie, uporczywe trzymanie się przeszłości – żałowanie, ruminowanie nad błędami czy niepowodzeniami – jest źródłem cierpienia. Może prowadzić do depresji, poczucia winy, wstydu i paraliżować zdolność do działania. Przeszłość to zbiór faktów, które, choć ukształtowały naszą tożsamość i doświadczenia, są poza naszym obecnym wpływem. Jedyne, co możemy zrobić z przeszłością, to zmienić nasze poznawcze i emocjonalne schematy dotyczące jej interpretacji, wyciągnąć wnioski i nauczyć się akceptować to, co było.
Ranisz siebie, bo chronisz
wewnętrzne dziecko?
To ta odrzucona część Ciebie, która wciąż czeka na poczucie bezpieczeństwa, uznanie i miłość. I tylko Ty możesz ją nimi obdarzyć🤍
Czy wiesz, że relacje z matką są kanwą
dla wszystkich innych relacji, jakie nawiązujesz w życiu?
Poznaj mechanizmy, które kształtują Cię od dzieciństwa.
Odzyskaj władzę nad sobą i stwórz przestrzeń dla nowych relacji – z matką, córką, światem i samą sobą 🤍
Druga część, „nie można pokierować przyszłością”, zwraca uwagę na iluzoryczność całkowitej kontroli nad tym, co nadejdzie. Choć planujemy, stawiamy sobie cele i podejmujemy działania, życie jest z natury nieprzewidywalne i obarczone zmiennymi, na które nie mamy wpływu. Nadmierne koncentrowanie się na przyszłości, ciągłe zamartwianie się o nią („co jeśli...”) lub obsesyjne dążenie do jej perfekcyjnego ukształtowania, często prowadzi do lęku, stresu i frustracji. Psychologia poznawczo-behawioralna uczy, że przewidywanie i kontrola przyszłości w stopniu, w jakim próbujemy to robić, jest często źródłem dyskomfortu psychicznego.
Wreszcie, kluczowe przesłanie: „Można jedynie zadbać o teraźniejszość”. Jest to zaproszenie do skupienia się na „tu i teraz” – na jedynym momencie, w którym mamy realny wpływ na nasze myśli, emocje i działania. Zadbanie o teraźniejszość to praktykowanie uważności, bycie świadomym swoich doświadczeń bez oceniania, angażowanie się w sensowne działania, które są zgodne z naszymi wartościami. To również akceptacja tego, co jest, niezależnie od tego, czy to nam się podoba, czy nie. W teraźniejszości tkwi nasza moc – do zmiany nawyków, do rozwijania relacji, do odczuwania radości i spokoju. Psychologicznie, świadome przeżywanie teraźniejszości jest fundamentem dla zdrowia psychicznego, regulacji emocji i budowania odporności na życiowe wyzwania. To w niej możemy kreować nasze doświadczenia i budować fundamenty dla potencjalnie lepszej przyszłości, ale bez kurczowego trzymania się jej wyimaginowanych kształtów.