Nie otrzymujemy krótkiego życia, lecz je takim czynimy. Nie brakuje nam czasu, lecz trwonimy go.
Krótkość życia wynika z trwonienia czasu na błahostki, nie braku go. Odpowiedzialność za sens życia spoczywa na nas.
Filozoficzno-Psychologiczne Rozważania nad Słowami Seneki
Słowa Seneki – „Nie otrzymujemy krótkiego życia, lecz je takim czynimy. Nie brakuje nam czasu, lecz trwonimy go.” – to głębokie wezwanie do introspekcji i odpowiedzialności za własne doświadczenie egzystencjalne. W kontekście stoickiej filozofii, z której wywodził się Seneka, życie nie jest oceniane przez pryzmat jego długości mierzonej w latach, lecz przez jakość i sposób, w jaki jest ono przeżywane. Krótkość życia nie jest tu fatalistycznym zrządzeniem losu, lecz konsekwencją naszych wyborów, zaniedbań i błędnego zarządzania najcenniejszym zasobem – czasem.
Z psychologicznego punktu widzenia, cytat ten uderza w sedno problemu prokrastynacji, unikania konfrontacji z własnym „ja” i tendencyjnego odkładania na później tego, co naprawdę istotne. Kiedy Seneka mówi o „czynieniu życia krótkim”, odnosi się do rozproszeń, do bezmyślnego konsumowania chwil w pogoni za efemerycznymi przyjemnościami lub nieważnymi celami. Nieobecność w teraźniejszości, tendencja do snucia nierealistycznych planów na przyszłość, czy też rozpamiętywanie przeszłości, skutecznie okrada nas z doświadczenia „tu i teraz”, sprawiając, że czas ucieka przez palce niezauważony. Psychologicznie, to nic innego jak brak uważności (mindfulness) i świadomego zaangażowania w proces życia.
Ranisz siebie, bo chronisz
wewnętrzne dziecko?
To ta odrzucona część Ciebie, która wciąż czeka na poczucie bezpieczeństwa, uznanie i miłość. I tylko Ty możesz ją nimi obdarzyć🤍
Czy wiesz, że relacje z matką są kanwą
dla wszystkich innych relacji, jakie nawiązujesz w życiu?
Poznaj mechanizmy, które kształtują Cię od dzieciństwa.
Odzyskaj władzę nad sobą i stwórz przestrzeń dla nowych relacji – z matką, córką, światem i samą sobą 🤍
Słowa „Nie brakuje nam czasu, lecz trwonimy go” podkreślają wewnętrzną perspektywę i odpowiedzialność. Często narzekamy na brak czasu, lecz jednocześnie angażujemy się w aktywności, które nie wnoszą realnej wartości do naszego życia, a wręcz je zubożają. To może być nadmierne korzystanie z mediów społecznościowych, oglądanie telewizji bez celu, czy też poświęcanie uwagi błahym sporom. Seneka jako stoik, sugeruje, że kluczem jest discernment – umiejętność rozróżniania tego, co ważne od tego, co drugorzędne, i kierowanie naszej uwagi oraz energii na te obszary, które prowadzą do cnotliwego i spełnionego życia. To wezwanie do autoprzechwytywania odpowiedzialności za sposób, w jaki konstruujemy naszą rzeczywistość i sens naszego istnienia, a tym samym do pełnego i świadomego przeżywania każdej chwili.