Szczęście póty trwa, póki je człowiek ocenia należycie. A dla człowieka wartść ma tylko to, co ciężko się zdobyło.
Szczęście wymaga docenienia; prawdziwą wartość nadaje wysiłek i trud włożony w zdobycie.
Cytat Tadeusza Dołęgi-Mostowicza, choć z epoki międzywojennej, rezonuje z głębokimi prawdami na temat ludzkiej psychiki i poszukiwania sensu. Pierwsza część, „Szczęście póty trwa, póki je człowiek ocenia należycie”, odnosi się do fundamentalnego aspektu psychologii pozytywnej i teorii wartości. Sugeruje, że szczęście nie jest jedynie obiektywnym stanem, lecz przede wszystkim subiektywną percepcją i aktywną oceną. Innymi słowy, jego trwałość zależy od naszej zdolności do docenienia go, do zauważenia go w danym momencie. To nie samo posiadanie szczęścia decyduje o jego percepcji, lecz nasze świadome i intencjonalne zaangażowanie w jego doświadczanie. Współczesna psychologia pozytywna podkreśla znaczenie uważności (mindfulness) i wdzięczności – umiejętności, które pozwalają nam „należycie oceniać” to, co nas spotyka. Brak tej oceny, czyli traktowanie szczęścia jako oczywistości, prowadzi do jego ulotności i zanikania w codzienności. Jest to zatem zaproszenie do aktywnego uczestnictwa w kształtowaniu własnego dobrostanu, do bycia świadomym beneficjentem, a nie tylko biernym odbiorcą.
Ranisz siebie, bo chronisz
wewnętrzne dziecko?
To ta odrzucona część Ciebie, która wciąż czeka na poczucie bezpieczeństwa, uznanie i miłość. I tylko Ty możesz ją nimi obdarzyć🤍
W świecie, który każe Ci być kimś, odważ się być sobą.
Radykalna samoakceptacja to zaproszenie do wewnętrznej wolności.
Zobacz, czym jest i jak wiele może Ci dać!
Druga część cytatu, „A dla człowieka wartość ma tylko to, co ciężko się zdobyło”, rzuca światło na aspekt motywacyjny i procesualny w psychice człowieka. Koresponduje ona z teorią dysonansu poznawczego, gdzie wysiłek włożony w osiągnięcie celu zwiększa jego postrzeganą wartość, aby usprawiedliwić ten wysiłek. To, co przyszło łatwo, często jest bagatelizowane, traktowane jako mniej ważne, bo brakuje w nim świadectwa naszego zaangażowania, poświęcenia, a co za tym idzie – osobistej inwestycji. Fenomen ten widoczny jest w wielu obszarach życia – od nauki, przez karierę, po relacje międzyludzkie. Trudy i przeszkody na drodze do celu nie tylko wzmacniają naszą determinację, ale przede wszystkim nasycają osiągnięty rezultat głębszym znaczeniem i satysfakcją. Wartość przedmiotu, umiejętności czy relacji nie mierzy się jedynie jego obiektywnymi cechami, lecz przede wszystkim śladem naszej własnej pracy i wysiłku, jaki włożyliśmy w jego pozyskanie. To właśnie ten wysiłek nadaje mu osobisty, często transcendencyjny wymiar, który wykracza poza czysto materialną czy powierzchowną ocenę. Ostatecznie, cytat ukazuje, że zarówno trwanie szczęścia, jak i postrzegana wartość osiągnięć, są ściśle powiązane z naszym wewnętrznym zaangażowaniem, świadomością i wysiłkiem, a ich brak skutkuje pustką i nietrwałością.