Trudno mówić o szczęściu, gdy jesteśmy niezadowoleni z dzisiaj, zatroskani o jutro i rozżaleni decyzjami podjętymi wczoraj.
Szczęście wymaga akceptacji teraźniejszości, uwolnienia od lęku o przyszłość i pogodzenia z przeszłością.
Głębia nieszczęścia – analiza cytatu Andrzeja Niewinnego Dobrowolskiego
Cytat Andrzeja Niewinnego Dobrowolskiego uderza w samo serce ludzkiego doświadczenia, precyzyjnie diagnozując pułapki, w które wpada umysł w nieustannej walce o poczucie szczęścia. Z perspektywy psychologii i filozofii, stanowi on doskonałe streszczenie mechanizmów, które oddalają nas od dobrostanu i spełnienia.
Kluczowe jest tu rozbicie cytatu na trzy osie czasowe: teraźniejszość, przyszłość i przeszłość. Niezadowolenie z 'dzisiaj' wskazuje na brak uważności (mindfulness) i akceptacji. Współczesna psychologia pozytywna podkreśla znaczenie bycia tu i teraz, doceniania małych rzeczy i odnajdywania sensu w bieżącym doświadczeniu. Kiedy umysł jest stale w stanie krytyki i narzekania na bieżące okoliczności, niemożliwe staje się czerpanie radości. Jest to stan chronicznego niedostatku, gdzie percepcja koncentruje się na tym, czego brakuje, zamiast na tym, co jest.
Ranisz siebie, bo chronisz
wewnętrzne dziecko?
To ta odrzucona część Ciebie, która wciąż czeka na poczucie bezpieczeństwa, uznanie i miłość. I tylko Ty możesz ją nimi obdarzyć🤍
W świecie, który każe Ci być kimś, odważ się być sobą.
Radykalna samoakceptacja to zaproszenie do wewnętrznej wolności.
Zobacz, czym jest i jak wiele może Ci dać!
Z kolei 'zatroskanie o jutro' odnosi się do lęku przed niepewnością i braku zaufania do przyszłości. Filozofia stoicka, ale i współczesne terapie poznawczo-behawioralne (CBT), uczą, że wiele naszych cierpień wynika z wyolbrzymiania potencjalnych zagrożeń i próby kontrolowania tego, czego kontrolować nie możemy. To ciągłe antycypowanie negatywnych scenariuszy, tzw. katastrofizacja, odbiera energię i blokuje dostęp do pozytywnych emocji.
Najbardziej złożony element to 'rozżalenie decyzjami podjętymi wczoraj'. Tutaj wracamy do przeszłości, która staje się źródłem żalu, poczucia winy lub pretensji. To brak przebaczenia – sobie i innym – oraz brak akceptacji niezmienności faktów. Poczucie rozgoryczenia potrafi zafiksować umysł w ruminacjach, czyli powtarzającym się, negatywnym myśleniu o minionych zdarzeniach. Zarówno psychologia psychodynamiczna, jak i humanistyczna, wskazują na konieczność przepracowania przeszłości i domknięcia spraw, aby móc bez obciążeń funkcjonować w teraźniejszości i z optymizmem patrzeć w przyszłość. Szczęście, w myśl tego cytatu, jest stanem wewnętrznej równowagi, która wymaga uwolnienia się od balastu każdej z tych trzech perspektyw czasowych.