
W najlepszym wypadku może nam się przytrafić w życiu jedno wielkie przeżycie, a tajemnica życia polega na powielaniu tego przeżycia tak często, jak to tylko możliwe.
Wielkie przeżycie to esencja sensu; tajemnica życia to replikowanie jego głębokiego rezonansu, poszukując piękna i spełnienia. To sztuka kultywowania pełni.
Cytat Oscara Wilde'a, na pozór prosty i hedonistyczny, kryje w sobie złożone warstwy filozoficznej refleksji i psychologicznej pragmatyki. Główna myśl koncentruje się wokół koncepcji „jednego wielkiego przeżycia”, które niekoniecznie musi być pojedynczym zdarzeniem, lecz raczej archetypiczną formą doświadczenia, esencją błogości, spełnienia czy głębokiego rezonansu, jakiej człowiek jest w stanie doświadczyć.
Z psychologicznego punktu widzenia, to „wielkie przeżycie” można interpretować jako:

Ranisz siebie, bo chronisz
wewnętrzne dziecko?
To ta odrzucona część Ciebie, która wciąż czeka na poczucie bezpieczeństwa, uznanie i miłość. I tylko Ty możesz ją nimi obdarzyć🤍

Czy wiesz, że relacje z matką są kanwą
dla wszystkich innych relacji, jakie nawiązujesz w życiu?
Poznaj mechanizmy, które kształtują Cię od dzieciństwa.
Odzyskaj władzę nad sobą i stwórz przestrzeń dla nowych relacji – z matką, córką, światem i samą sobą 🤍
- Doświadczenie szczytowe (peak experience) w ujęciu Abrahama Maslowa – chwile intensywnej radości, zachwytu i spełnienia, gdzie poczucie „ja” zanika na rzecz głębokiego połączenia ze światem. Wilde sugeruje, że to właśnie te momenty dają życiu największą wartość.
- Transcendencję (flow state) w koncepcji Mihaly’ego Csikszentmihalyi’ego – stan pełnego zaangażowania i pochłonięcia aktywnością, która płynie bez wysiłku, przynosząc wewnętrzną nagrodę. Idealnie, wielkie przeżycie może być takim momentem idealnej równowagi między wyzwaniem a umiejętnościami.
„Tajemnica życia” polega na „powielaniu tego przeżycia tak często, jak to tylko możliwe”. To nie jest proste nawoływanie do powtarzania tego samego aktu. Zamiast tego, Wilde sugeruje kultywowanie postawy życiowej, która pozwala na identyfikację i replikację emocjonalnego oraz egzystencjalnego rezonansu tego pierwotnego, cudownego doświadczenia. Może to być:
- Poszukiwanie sensu i wartości w codziennych aktywnościach, które przypominają ten pierwotny „hight”.
- Świadome angażowanie się w działania, które wywołują podobne stany emocjonalne i psychiczne.
- Umiejętność rekonstruowania i powracania do stanu umysłu i ducha, który towarzyszył temu „wielkiemu przeżyciu”.
W kontekście filozoficznym, cytat ten dotyka kwestii eudajmonii – dążenia do pełnego i sensownego życia. Wilde, znany ze swojego estetyzmu, promuje życie, w którym piękno, intensywność i satysfakcja są nie tylko cenione, ale aktywnie poszukiwane i integrowane. Celem nie jest osiągnięcie jednorazowego szczęścia, lecz raczej ciągłe odnawianie i pogłębianie doświadczeń, które nadają życiu barwy i znaczenia. W ten sposób, życie staje się arcydziełem, a człowiek – jego aktywnym twórcą i koneserem.