×

warsztaty online, które zmienią Twoje życie na lepsze
Zaloguj
0

Brak produktów w koszyku.

Cytat: Maria Pawlikowska - Jasnorzewska - Zakochani bywają zazdrośni o przeszłość…
Zakochani bywają zazdrośni o przeszłość drogiej im osoby.
Maria Pawlikowska - Jasnorzewska

Zazdrość o przeszłość odzwierciedla tęsknotę za pełnią jedności z ukochaną osobą i lęk przed wykluczeniem z jej historycznej tożsamości.

Cytat Marii Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej, „Zakochani bywają zazdrośni o przeszłość drogiej im osoby”, dotyka fundamentalnych aspektów ludzkiego doświadczenia miłości, tożsamości i relacji międzyludzkich, skontrastowanych z nieuchronnością czasu. Z psychologicznego punktu widzenia, zazdrość o przeszłość nie jest zazdrością w prostym, potocznym tego słowa znaczeniu, rozumianym jako lęk przed utratą obecnego obiektu miłości na rzecz rywala. Jest to raczej złożony konglomerat emocji, w którym splatają się tęsknota, idealizacja, niezrozumienie i subtelna forma lęku.

U podłoża tej zazdrości leży głęboka potrzeba łączenia się z drugim człowiekiem na wszystkich płaszczyznach – nie tylko w teraźniejszości i przyszłości, ale także w przeszłości. Kochanie oznacza pragnienie objęcia całej istoty ukochanej osoby, a to z kolei prowadzi do frustracji wynikającej z niemożności partycypowania w jej wcześniejszych doświadczeniach. Partner, który nie uczestniczył w kształtowaniu się tożsamości ukochanej osoby w jej młodości, w momentach jej pierwszych odkryć, radości i cierpień, może odczuwać pewien rodzaj wykluczenia. Ta przeszłość, choć już nieistniejąca dla obserwatora, jawi się jako przestrzeń, w której ukochana osoba była inna, być może szczęśliwsza, bardziej naiwna, zakochana w kimś innym – co dla obecnego partnera może być źródłem dyskomfortu.

Z perspektywy egzystencjalnej, przeszłość jest integralną częścią tożsamości. Nie sposób wymazać ani zmienić tego, co minęło. Dla osoby zakochanej, która pragnie absolutu i pełni w relacji, świadomość istnienia „innych jaźni” ukochanej osoby, rozwijających się poza jej wpływem, może budzić niepokój. To jest lęk przed tym, że „część” ukochanego nie należy wyłącznie do niej, że istniały inne ważne relacje, inne znaczące momenty, które ukształtowały jej partnera, zanim ich drogi się przecięły. Jest to zatem zazdrość o całkowitość bytu drugiej osoby, o jej „ja” historyczne, do którego nie ma się dostępu.

Czy Twój związek Cię wspiera,
czy wyczerpuje?

Czy wiesz, że relacje z matką są kanwą
dla wszystkich innych relacji, jakie nawiązujesz w życiu?

wróbelek

W świecie, który każe Ci być kimś, odważ się być sobą.

Co więcej, zazdrość ta może być także projekcją własnych idealizacji. Zakochani często tworzą w umyśle idealny obraz drugiej osoby, a przeszłość, nieznana w pełni, dopuszcza interpretacje, które mogą tę idealizację burzyć. Informacje o poprzednich związkach, błędach, czy nawet chwilach szczęścia przeżywanych z kimś innym, mogą być trudne do zaakceptowania, ponieważ zderzają się z fantazją o byciu „tym jedynym” w absolutnym sensie – od zawsze i na zawsze. W tym kontekście, zazdrość about przeszłość staje się formą radzenia sobie z kruchością i ograniczeniami ludzkiej pamięci, czasu i relacji, oraz z bolesną świadomością, że nikt nigdy nie będzie dla drugiego absolutnym początkiem i końcem.

W skrócie:

Zazdrość o przeszłość ukochanej osoby to tęsknota za pełnią jedności, lęk przed wykluczeniem z jej tożsamości historycznej i konfrontacja z własnymi idealizacjami.