Ze szczęściem bywa czasami tak jak z okularami, szuka sie ich, a one siedzą na nosie. Tak blisko!
Szukamy szczęścia, a ono często jest na wyciągnięcie ręki, wystarczy zmienić perspektywę i dostrzec to, co już mamy.
Głęboka perspektywa na szczęście a perspektywę
Cytat Phila Bosmansa „Ze szczęściem bywa czasami tak jak z okularami, szuka się ich, a one siedzą na nosie. Tak blisko!” to zwięzła, lecz niezwykle trafna metafora, która dotyka sedna ludzkiego doświadczenia szczęścia. Z perspektywy psychologii i filozofii, oddaje on istotę pułapki, w którą często wpadamy, poszukując czegoś, co jest już obecne w naszym życiu, lecz niewidoczne z powodu naszej własnej percepcji i interpretacji rzeczywistości.
Psychologicznie, cytat ten odnosi się do koncepcji uważności (mindfulness) oraz tendencji do habituacji. Często, zanurzeni w codziennym biegu, przestajemy dostrzegać małe radości, komfort i dobrobyt, które stale nas otaczają. Podobnie jak okularów, które stają się częścią naszego ciała i zapominamy o ich obecności, tak samo adaptujemy się do pozytywnych aspektów naszego życia. Mózg, aby efektywnie przetwarzać informacje, dąży do ekonomii poznawczej, co oznacza, że przyzwyczaja się do bodźców, które są stale obecne, i przestaje je aktywnie rejestrować. To sprawia, że szukamy „nowych”, „większych” źródeł szczęścia, ignorując te, które są tuż pod naszym nosem.
Ranisz siebie, bo chronisz
wewnętrzne dziecko?
To ta odrzucona część Ciebie, która wciąż czeka na poczucie bezpieczeństwa, uznanie i miłość. I tylko Ty możesz ją nimi obdarzyć🤍
W świecie, który każe Ci być kimś, odważ się być sobą.
Radykalna samoakceptacja to zaproszenie do wewnętrznej wolności.
Zobacz, czym jest i jak wiele może Ci dać!
Filozoficznie, cytat ten wpisuje się w nurt myślenia epikurejskiego i stoickiego, które podkreślają znaczenie rozpoznawania i doceniania tego, co już posiadamy. Stoicy zachęcali do skupiania się na tym, co jest w naszej kontroli i akceptowania tego, co jest poza nią. W tym kontekście, szczęście nie jest zewnętrznym celem do osiągnięcia, lecz stanem wewnętrznym, który można pielęgnować poprzez zmianę perspektywy. Osoby często szukają szczęścia w przyszłości – „będę szczęśliwy, kiedy…” – lecz cytat Bosmansa sugeruje, że szczęście często jest domeną teraźniejszości, która wymaga jedynie naszej uwagi. Jest to wyzwanie do decentracji – oddystansowania się od automatycznych myśli i spojrzenia na swoje życie z nowej perspektywy, aby dostrzec te „okulary”, które już na nas siedzą.
Metafora okularów jest również potężna w kontekście filtrowania percepcyjnego. Nasze przekonania, doświadczenia i nastawienie działają jak filtry, przez które postrzegamy świat. Jeśli nasze filtry są nastawione na braki, trudności i braki, nie dostrzegamy obfitości i dobra. Zatem, odnalezienie szczęścia, podobnie jak okularów, wymaga często prostego „sprawdzenia nosa” – zwrócenia uwagi na to, co jest oczywiste i dostępne, a jednak umyka naszej uwadze.