Żeby uniknąć kłótni, musimy zawsze pamiętać, że naszych bliskich boli nie to, co mówimy, lecz jak to robimy.
Nie treść, lecz sposób komunikacji rani bliskich. Liczy się empatyczny ton, a nie tylko wypowiedziane słowa.
Cytat Johna Graya dotyka sedna komunikacji międzyludzkiej i psychologicznych mechanizmów powstawania konfliktów, zwłaszcza w relacjach bliskich. Jego głębokie znaczenie leży w tym, że rzadko kiedy istota wypowiedzi jest jedynym lub głównym źródłem bólu. Bardziej destrukcyjne okazują się często towarzyszące jej aspekty – ton głosu, mimika, gestykulacja, czy też brak empatii w sposobie komunikacji.
Filozoficznie można to ująć w kontekście filozofii języka i pragmatyki komunikacyjnej. Nie chodzi tylko o to, co jest powiedziane (semantyka), ale o to, jak jest powiedziane i w jakim celu (pragmatyka). Słowa same w sobie, pozbawione kontekstu i ekspresji, mają ograniczoną moc emocjonalną. To właśnie forma, w jakiej je opakowujemy, nadaje im ostateczny ładunek. Człowiek jako istota społeczna, wyposażona w zdolność empatii i odczytywania sygnałów niewerbalnych, jest niezwykle wrażliwy na te subtelności. Kiedy nasze intencje – często wcale nie złe – są wyrażane w sposób ocenny, lekceważący, agresywny, lub po prostu pozbawiony troski, wówczas odbiorca czuje się zraniony.
Czy Twój związek Cię wspiera,
czy wyczerpuje?
Jeśli w relacji czujesz samotność lub zagubienie, to znak, że czas odzyskać siebie i stworzyć związek, który naprawdę będzie Cię wspierać 🤍
Ranisz siebie, bo chronisz
wewnętrzne dziecko?
To ta odrzucona część Ciebie, która wciąż czeka na poczucie bezpieczeństwa, uznanie i miłość. I tylko Ty możesz ją nimi obdarzyć🤍
Psychologicznie, cytat ten odnosi się do teorii przywiązania i poczucia bezpieczeństwa w relacjach. Kiedy komunikujemy się w sposób raniący, nawet jeśli treść jest słuszna, podważamy poczucie bezpieczeństwa drugiej osoby. Powodujemy, że czuje się ona atakowana, źle rozumiana, lub nieważna. Aktywują się wówczas mechanizmy obronne – walka, ucieczka lub zamrożenie. Zamiast otwartości i zrozumienia, pojawia się opór i wzajemne zarzuty, niezwiązane już z pierwotną treścią, a z raną emocjonalną. Gray podkreśla również znaczenie łącza empatycznego. Kiedy potrafimy zrozumieć i – co ważniejsze – wizualizować sobie, jak nasze słowa będą odebrane przez drugą osobę, jesteśmy w stanie dostosować sposób naszej komunikacji. To prosta, a jednocześnie bardzo trudna sztuka samokontroli i świadomości społecznej. Przecież możemy wyrazić tę samą treść – np. swoją frustrację – w sposób konstruktywny, nastawiony na rozwiązanie problemu, albo w sposób obwiniający i destrukcyjny. Cytat ten jest przypomnieniem o potędze formy nad treścią w relacjach osobistych.