Życia nikt nie otrzymuje na własność, lecz wszyscy do użytku.
Życie to użytek, nie własność, co skłania do świadomego przeżywania, akceptacji zmian i budowania sensu poprzez działanie.
„Życia nikt nie otrzymuje na własność, lecz wszyscy do użytku.”
Ten sentencja Lukrecjusza, rzymskiego poety i filozofa epikurejskiego, ukazuje głęboko wnikliwą perspektywę na naturę ludzkiego istnienia, która rezonuje zarówno w wymiarze filozoficznym, jak i psychologicznym.
Filozoficznie, cytat wskazuje na efemeryczny charakter życia. Nie jesteśmy jego absolutnymi właścicielami, lecz raczej tymczasowymi zarządcami, użytkownikami. To stanowisko odzwierciedla epikurejskie postrzeganie świata jako podlegającego prawom natury, gdzie nic nie jest stałe i wszystko jest w nieustannym ruchu i transformacji. Życie nie jest więc statycznym darem, lecz dynamicznym procesem, w którym bierzemy udział. Nie posiadamy go, w sensie pełnej kontroli czy gwarancji wieczności, ale raczej otrzymujemy je jako szansę do doświadczania, działania i rozwijania się.
Ranisz siebie, bo chronisz
wewnętrzne dziecko?
To ta odrzucona część Ciebie, która wciąż czeka na poczucie bezpieczeństwa, uznanie i miłość. I tylko Ty możesz ją nimi obdarzyć🤍
Czy wiesz, że relacje z matką są kanwą
dla wszystkich innych relacji, jakie nawiązujesz w życiu?
Poznaj mechanizmy, które kształtują Cię od dzieciństwa.
Odzyskaj władzę nad sobą i stwórz przestrzeń dla nowych relacji – z matką, córką, światem i samą sobą 🤍
Psychologicznie, ta perspektywa ma ogromne znaczenie dla naszego podejścia do życia, szczęścia i cierpienia. Jeśli traktujemy życie jako użytek, a nie własność, zmienia się nasze poczucie odpowiedzialności i wolności. Zamiast obsesyjnego dążenia do absolutnej kontroli, co często prowadzi do frustracji i lęku, pojawia się możliwość akceptacji jego przemijalności i nieprzewidywalności. To z kolei może prowadzić do większej otwartości na doświadczenia, zarówno te pozytywne, jak i negatywne.
Użytek implikuje także celowość i świadomość. Jak z każdego narzędzia, tak i z życia, możemy korzystać w sposób świadomy i twórczy, realizując jego potencjał, bądź też w sposób mechaniczny i bezrefleksyjny. Sugestia, że życie jest do użytku, zachęca do aktywnego uczestnictwa, do angażowania się w jego procesy, do nadawania mu sensu poprzez własne wybory i działania. Brak poczucia „własności” może również uwalniać od presji perfekcjonizmu i nadmiernego przywiązania do rezultatów, kładąc większy nacisk na sam proces bycia i doświadczania. Z psychologicznego punktu widzenia, ta filozofia może sprzyjać rozwijaniu rezyliencji i umiejętności adaptacji, kluczowych dla zdrowia psychicznego w obliczu nieuniknionych zmian i strat.