×

warsztaty online, które zmienią Twoje życie na lepsze
Zaloguj
0

Brak produktów w koszyku.

Cytat: Maksym Gorki - Wszystko, co we mnie dobre,…
Wszystko, co we mnie dobre, zawdzięczam książce.
Maksym Gorki

Książka to łącze do mądrości zbiorowej, rozwijające empatię, etykę, samopoznanie i kształtujące 'dobre' aspekty jaźni człowieka.

Głębia Słów Gorkiego: Kreacja Jaźni Poprzez Obcowanie z Książką

Cytat Maksyma Gorkiego, „Wszystko, co we mnie dobre, zawdzięczam książce”, to coś więcej niż prosta deklaracja miłości do literatury; to głęboka introspekcja na temat procesu kształtowania się ludzkiej psychiki i moralności, ze szczególnym uwzględnieniem roli, jaką w nim odgrywa obcowanie z tekstem pisanym. Z psychologicznego punktu widzenia, Gorki wskazuje na książkę jako fundamentalne narzędzie konstrukcji jaźni i super-ego. To, co określa jako „dobre”, odnosi się do internalizacji wartości etycznych, moralnych kompasów, empatii, a także zdolności do refleksji i samopoznania.

W kontekście psychologii rozwojowej, książka działa jako potężny mechanizm socjalizacji wtórnej. Dostarcza wzorców zachowań, alternatywnych perspektyw na świat i kondycję ludzką, a także uczy rozumienia złożoności emocjonalnej i motywacyjnej innych ludzi. Poprzez identyfikację z bohaterami, czytelnik przechodzi przez vicarious learning – uczenie się zastępcze. Doświadcza emocji, moralnych dylematów i konsekwencji wyborów, nie narażając się na rzeczywiste ryzyko. To prowadzi do rozbudowywania wewnętrznego repertuaru odpowiedzi emocjonalnych i poznawczych.

Z perspektywy psychologii humanistycznej, książka może być katalizatorem samorealizacji. Gorki sugeruje, że to właśnie dzięki lekturze odkrywał swoje ukryte potencjały, rozszerzał horyzonty myślowe i rozwijał swoją osobistą filozofię życia. Treść książek stała się dla niego wewnętrznym mentorem, prowadzącym przez meandry własnej psychiki i świata zewnętrznego.

Czy wiesz, że relacje z matką są kanwą
dla wszystkich innych relacji, jakie nawiązujesz w życiu?

Natura ludzka dąży do sensu i zrozumienia. Książki oferują narracje – struktury, które pomagają porządkować i interpretować chaos doświadczeń. W ten sposób literatura staje się narzędziem do konstrukcji spójnego sensu życia, a „dobro”, o którym mówi Gorki, wynika z tego spójnego i ugruntowanego światopoglądu. Jest to dobro, które niekiedy rodzi się w opozycji do zewnętrznych, często brutalnych realiów życia autora, co świadczy o sile książki jako ucieczki, ale i źródła odporności psychicznej.

Krótko mówiąc, Gorki podkreśla, że książka to łącze do mądrości zbiorowej, rozwijające empatię, etykę i samopoznanie, kształtując ‘dobre’ aspekty jaźni.