
Każde określenie jest negacją.
Każde określenie ustala granice, definiując coś poprzez wykluczenie wszystkiego, co tym nie jest. To podstawowa zasada poznania i formowania tożsamości.
„Każde określenie jest negacją” – Głębia Myśli Spinozy w Perspektywie Psychologicznej
Aforyzm Spinozy, „Każde określenie jest negacją” (Omnis determinatio est negatio), choć z pozoru paradoksalny, stanowi głębokie filozoficzno-psychologiczne spostrzeżenie o fundamentalnym znaczeniu dla rozumienia percepcji, świadomości i konstruowania tożsamości. W istocie, każde „jest” pociąga za sobą niezliczone „nie jest”, każda próba zdefiniowania czegoś, jednocześnie wyklucza wszystko inne.
Klarowność poprzez Kontrast: Filozoficzne Korzenie
W kontekście filozoficznym Spinoza, dążąc do precyzyjnego opisu Rzeczywistości (Boga lub Natury), rozumiał, że wszelkie atrybuty, które przypisujemy danej substancji, czy to nieskończoność, czy wieczność, jednocześnie stanowią o jej odrębności od tego, co tych cech nie posiada. Określając coś jako „białe”, negujemy, że jest „czarne”, „niebieskie” czy jakikolwiek inny kolor. Ta zasada jest kluczowa dla jego monistycznej ontologii, gdzie wszelkie poszczególne byty są modyfikacjami jednej, nieskończonej substancji. U Spinozy, aby zdefiniować coś pozytywnie (afirmatywnie), musimy jednocześnie wskazać to, co jest poza zakresem tej definicji.
Psychologiczne Implikacje: Jak Tworzymy Znaczenie?
Z perspektywy psychologicznej, myśl Spinozy ma olbrzymie znaczenie dla procesów poznawczych i budowania subiektywnej rzeczywistości. Nasz umysł nieustannie kategoryzuje i etykietuje świat. Kiedy nadajemy nazwę obiektowi, zjawisku czy doświadczeniu, tworzymy granice. Na przykład, definiując kogoś jako „introwertyka”, negujemy, że jest „ekstrawertykiem”. To określenie natychmiastowo otwiera drogę do szeregu skojarzeń, oczekiwań i osądów, które wynikają z negacji przeciwnych cech.

Czy Twój związek Cię wspiera,
czy wyczerpuje?
Jeśli w relacji czujesz samotność lub zagubienie, to znak, że czas odzyskać siebie i stworzyć związek, który naprawdę będzie Cię wspierać 🤍

Ranisz siebie, bo chronisz
wewnętrzne dziecko?
To ta odrzucona część Ciebie, która wciąż czeka na poczucie bezpieczeństwa, uznanie i miłość. I tylko Ty możesz ją nimi obdarzyć🤍
Tożsamość i Samopojęcie: W procesie rozwoju tożsamości, tworzymy narracje o sobie, które określają, kim jesteśmy. Każde takie określenie – „jestem studentem”, „jestem optymistą”, „jestem dobrym człowiekiem” – jest jednocześnie negacją innych możliwości. Mówiąc „jestem studentem”, automatycznie oddzielamy się od tych, którzy studentami nie są. Ta negacja ma moc modelowania naszego zachowania i percepcji. Utrzymywanie zbyt sztywnych i ograniczających definicji siebie może prowadzić do wewnętrznych konfliktów i frustracji, gdy doświadczenia nie pasują do ustalonych ram.
Emocje i Myślenie: Kiedy określamy emocję jako „smutek”, negujemy „radość”, „gniew” czy „strach”. Ta kategoryzacja pomaga nam przetwarzać i komunikować nasze stany wewnętrzne, ale jednocześnie może ograniczać naszą zdolność do postrzegania niuansów i złożoności emocjonalnej. Podobnie, stereotypy i uprzedzenia są jaskrawymi przykładami, jak określenia (często negatywne) tworzą mentalne granice, uniemożliwiając holistyczne postrzeganie innych.
W gruncie rzeczy, myśl Spinozy uczy nas psychologicznej czujności. Przypomina, że każde nazwanie, każda kategoryzacja, choć konieczna do organizacji poznania, niesie ze sobą ryzyko uproszczenia i wykluczenia. Uświadamia nam, że percepcja jest zawsze filtrowana przez przyjęte ramy, a pełne zrozumienie świata i siebie wymaga nieustannej refleksji nad tym, co _nie_ jest, oraz nad tym, jakie „negacje” kryją się za naszymi „określeniami”.